விருந்தோம்பல் வேலை எனக்கு அல்ல... ஹோட்டல் பணியாளனின் கஷ்டகதை!
வணக்கம் நண்பர்களே!
"ஒரு நல்ல வேலை கிடைத்தால் வாழ்க்கை செழிக்கும்" என்று பெரியவர்கள் சொல்வார்கள். ஆனா, அந்த வேலை நம்மை செஞ்சு விடுமா, இல்ல நாம தான் வேலையை செஞ்சு விடுவோமா? இந்த கேள்விக்கு பதில் சொல்லும் அளவுக்கு விருந்தோம்பல் துறையில் வேலை பார்த்த ஒரு இளைஞரின் அனுபவம் தான் இன்று நம்ம கதையா இருக்கு.
இரண்டாம் நாட்டில், ஐர்லாந்தில், ஒரு சிறிய boutique hotel-ல 80 அறைகள், வாடிக்கையாளர் சேவையில் சந்தித்த சிக்கல்கள், மேலாளர்களின் திசைதிருப்பல்கள், மற்றும் நம்ம ஊர் வேலைகளிலிருந்து எவ்வளவு வேறுபாடு என்று தெரிந்து கொள்ள நம்ம ஊர் பசங்க படிக்க வேண்டிய கதை இது.
பார்க்கிங் என்றால் பிரச்சனையா?
நம்ம ஊர்லோ, திருமண ஹால்களில் கூட "பார்க்கிங் இல்லைன்னா" தப்பே செய்ற மாதிரி இருக்கும். ஆனா, ஐர்லாந்தில் கூட, ஹோட்டலில் பார்க்கிங் இருக்கிறது என்கிற மகிழ்ச்சியில் வாடிக்கையாளர்கள் வருவார்கள். ஆனா onsite பார்க்கிங் இடம் குறைவாக இருந்தால், வெளியில் (ஒரு நிமிட கார் ஓட்டும் தூரம், இரு நிமிட நடக்கும் தூரம்) பெரிய பார்க்கிங் இருக்கிறது.
"வாடிக்கையாளர்கள் வந்து, 'நான் இங்கதான் பார்க்க் பண்ணுவேன், எங்க வேணும்னாலும் சொல்லுங்க'ன்னு கேட்குறாங்க. onsite இடம் இல்லைன்னா, முகம் சுளிச்சு, 'நாங்க அமெரிக்காவில இருந்து வந்தோம், இங்க valet இல்லையா?'ன்னு கேட்டு சித்திரவதை செய்றாங்க," என்று அவர் வருத்தப்படுகிறார். நம்ம ஊர்லோ, "மகா பெரிய கார் எடுத்துட்டு வந்தீங்க, சும்மா ஒர் இடம் கிடைச்சா போதும்" என்று சமாளிப்போம். ஆனா, அங்க 'valet' இல்லையென்றால், பாருங்க வாடிக்கையாளர்களின் முகப்பார்வை!
'ஓர் அறை' பிரச்சனை...
இங்கும், 'accessible rooms' என்ற பிரச்சனை. மற்றவர்களுக்கு ஒதுக்கி வைக்கப்படும் அறைகள், 100% occupancy அடைய வேண்டும் என்பதால், யாருக்கு வேண்டுமானாலும் கொடுக்க வேண்டிய அவசரம். ஆனா, இரண்டு நாட்கள் மேலாக இருப்பவர்களுக்கு கொடுக்க முடியாது, மேலாளர்களின் கட்டளைகள் இருக்கிறது. ஒரு வாடிக்கையாளர் வரும்போது, அவர்களுக்கு அந்த அறை பிடிக்கல் என்றால், பிறகு வரவுள்ள விருந்தாளரிடம் இருந்து அறையை மாற்ற வேண்டிய சூழ்நிலை. நம்ம ஊர்லோ, "என்ன அறை வந்தாலும், நல்லா தூங்கிடுறோம்" என்றே சமாளிப்போம். ஆனா, அங்க, "இது எனக்கு ஏற்ற அறையா? இல்லைனா, தெரிந்து பண்ணு!" என்று வாடிக்கையாளர்கள் போராடுகிறார்கள்.
மேலாளர்கள் & மெஸ்மாரிசம்!
இங்கு பணியாளர்களுக்கு மேலாளர்கள் பேச்சு மட்டும். "Great Places to Work" என்ற சர்வேயில், நம்ம டீம் "கீழே" போயிருக்கிறதாம். மேலாளர் ஒவ்வொருவரையும் தனியாக அழைத்து, "என்ன மேம்படுத்த வேண்டும்?" என்று கேட்டார். நம்ம பசங்க பயந்துட்டு, "நா ஏன் நேர்மையாக பேசினேன்னு இப்போ வருத்தமா இருக்கு" என்று சொல்கிறார்.
வாடிக்கையாளர் சேவை - ஊர் வேறானாலுமா?
இவர், லாஸ் ஏஞ்சல்ஸ்-ல ரீடெயில் வேலை பார்த்த அனுபவத்துடன், ஐர்லாந்தில் வாடிக்கையாளர் சேவை சுலபமாக இருக்கும் என்று வந்தாராம். ஆனா, அங்கும் அதே துன்பம்! "வாடிக்கையாளர்கள் நாடு கட்டியோம்னு பாராட்டுறார்கள், ஆனா நம்ம வேலைக்கு மதிப்பே கிடையாது" என்று வருத்தப்படுகிறார்.
நம்ம ஊரு அனுபவம்...
நம்ம ஊர்ல, ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனில் வேலை பார்த்தா, சாம்பார் இல்லையா, சுடுகாடு சூப்பா, குளிர் தண்ணி வந்ததா, இந்த மாதிரி வாடிக்கையாளர் பீச்சிகள் நம்மளும் பார்த்திருப்போம். ஆனா, அங்க, ஒரு 'parking' பிரச்சனைக்கு இவ்வளவு பெரிய சிக்கல்! மேலாளர் மனசு போல் வேலை, வாடிக்கையாளர் முகம் போல் நட்பு, இரண்டை சமாளிக்கவே, நம்ம பசங்க "வேலை இல்லாமலா வாழலாம்" என்ற நிலைக்கு போயிருக்கிறார்கள்.
இப்போ அவர், "இந்த வாடிக்கையாளர் சேவை வேலையிலிருந்து ஓய்ந்துவிட வேண்டும்" என்று வேறு வேலை தேடி வருகிறார். நம்ம ஊரு பசங்க கூட, "சேவை செய்றதுன்னா, எங்கேயும் சாமான்யமா இல்லை" என்று சொல்லிக்கொள்வார்கள்!
முடிவு:
வாசகர்களே, உங்களும் ஏதேனும் வாடிக்கையாளர் சேவை, ஹோட்டல், ரீடெயில் வேலை செய்த அனுபவம் இருந்தா, கீழே கமெண்ட்ல பகிரங்க. அந்த அனுபவங்களைப் படிக்க நாங்கும் காத்திருக்கிறோம்! இந்த உலகம் முழுக்க, வாடிக்கையாளர் சேவை பணிக்காரர்களுக்கு ஒரு புனித கங்கையை தந்து, "வாழ்க வாடிக்கையாளர் சேவை!" என்று வாழ்த்துவோம்!
நீங்க என்ன நினைக்கிறீங்க? நம்ம ஊரு வாடிக்கையாளர்களும் இப்படித்தான் நடந்து கொள்கிறாங்களா? அல்லது நம்மளும் வெளிநாட்டு அனுபவம் பண்ணிருக்கிறோமா? உங்கள் கருத்துகளை பகிரவும்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: Hospitality is not for me…not happy with this job anymore.