'ஸ்டிக்கர் போடக் கூடாது? சரி, எல்லாம் கழட்டிட்டு ஒரு பாடம் கற்றுக்கொடுக்குறேன்!'
நம்ம ஊரிலே வேலைகளும், அலுவலகக் கலாட்டாக்களும் இல்லாம இருக்குமா? ஒவ்வொருவருக்கும் தங்களுக்கென ஒரு தனி அடையாளம் வேண்டும்னு ஆசை. அதற்கு ஒரு ஸ்டிக்கர் போடுறது மாதிரி சின்ன விஷயமே, ஆனா அதிலயும் ஒரு பெரிய கலாட்டா நடந்தது என்று பாருங்க!
ஒரு வேர்ஹவுஸ்-ல (கழிவறை இல்லாத, பொதுமக்கள் வராத இடம்) நாலு பேரு வேலை பார்த்து, ஒவ்வொருவரும் தங்களுக்கென ஒரு ‘பேலட் ஜாக்’ (பொருள்களை இழுத்துச் செல்லும் கருவி) வைத்துக்கொண்டு, அதில் தான் நம்ம ஸ்டிக்கர் கதை ஆரம்பம். நாலு பேரும் தங்களுக்குன்னு ஸ்டிக்கர் போட்டுக்கிட்டு, "இதுதான் என் கருவி, யாரும் என் இடத்துல கை வைக்கக்கூடாது"ன்னு ஒரு அமைதியான ஒப்பந்தம்.
அந்த அமைதியை சிதறடிக்க வர்றாரு நம்ம டிக்கெட் பையன்... இல்லை, ‘DH’ன்னு அவர் பெயர். அவர் Maintenance பணியாளரா புதுசா சேர்ந்து, "இப்படி ஸ்டிக்கர் போடுறது வேலைக்குத் தகுதியில்ல, அலங்கோலமா இருக்கு, எல்லாம் கழட்டிடணும்"ன்னு சட்டம் போட்டார்!
நம்ம ஹீரோவோ, "நான் போடுற ஸ்டிக்கரை எதுக்காக நீ கழற்றணும்?"ன்னு ஒரு தடவை, இரண்டாவது தடவை, மூன்றாவது தடவை போட்டு, அவர் எடுத்துடறாங்க. கடைசியில் மேலாளரும் அழைத்து, "DH-க்கு அதிகாரம் இருக்கு, அவர் எடுத்தா மறுபடியும் போடக்கூடாது. நீ போட்டிருந்த ஸ்டிக்கரும், மேல இருக்கும் எல்லா ஸ்டிக்கரும் கழட்டணும்"ன்னு கட்டளையிட்டு விடுகிறாரு.
நம்ம பழி வாங்கும் தமிழன் தம்பி என்ன பண்ணாரு தெரியுமா? "ஸ்டிக்கர் எதுவும் போடக்கூடாது"ன்னு சொல்லிட்டாங்கலா, சரி! எல்லா ஸ்டிக்கரும் கழட்டிட்டேன் – எச்சரிக்கை ஸ்டிக்கர், எடை வரம்பு ஸ்டிக்கர், பிராண்ட் பெயர் ஸ்டிக்கர் கூட! "என்ன boss, உங்களோட கட்டளைதானே? நாம எல்லாரும் இப்ப ஒரே மாதிரி கருவி தான். யாரோடது யாருன்னு கண்டுபிடிக்கவே முடியாது!"
இதை பார்த்து மேலாளருக்கும் வார்த்தை வரலை; வேலைக்கு வந்த பிறகு நம்ம ஹீரோவிடம் வார்த்தையே பேச முடியாமல் போச்சு! கிண்டலா, "சரி boss, அடுத்த முறை ஸ்டிக்கர் தேவையா இல்லையா சொல்லி விளக்கமா சொல்லுங்க!"ன்னு ஒரு பாடம் கற்றுக்கொடுத்தார்.
தமிழ் பணிக்கூட கலாச்சாரம் & பழிகொள்கை:
நம்ம ஊர்லயும், வேலைக்காரங்க ஒவ்வொருவரும் தங்கள் கருவியைக் காப்பாற்ற ஒரு நாமப்பலகை, ரிப்பன், அல்லது சின்ன ஸ்டிக்கர் போடுவதை பார்த்திருப்போம். இது பசும்பொன் நெஞ்சின் அடையாளம் மாதிரி. "இது என் உரிமை"ன்னு சொல்லும் வகையில். இதை எடுத்துச்செல்லும் போது, பெரும்பாலும் பெரியவர்களும், மேற்பார்வையாளர்களும் "பிரமாணம்" சொல்லி, எல்லாரும் சமம் என்று சட்டம் போடுவாங்க.
ஆனா, நம்ம பழைய தமிழ் படத்துல மாதிரி, ஒவ்வொரு தடவையும், இது போல ஒரு பழிகொள்கை காரியத்துக்கு காரணம் "அதிகார திமிரு" தான்! என்ன சொன்னாலும், நம்ம ஊரு மக்களுக்கு ஒற்றுமை, கலாட்டா, பழி வாங்கும் புத்திசாலித்தனம் சும்மா இருக்காது.
மேலும், "வேலைக்காரனுக்கு உரிமை இல்ல, மேலாளருக்கு கட்டளை தான்"ன்னு சொன்னா, அடுத்த நிமிஷம் எல்லா எச்சரிக்கை ஸ்டிக்கரும் போய் விடும். அப்ப தான் தெரியும், அந்த ஸ்டிக்கர் எதுக்கு இருந்தது, யாருக்குத்தான் பாதுகாப்பு என்று! "பாம்பு கடிச்சதும் பாம்பு பித்தம் போச்சு"ன்னு சொல்வாங்கலா, அது மாதிரி தான்.
தொடர்ச்சி:
இதில இருந்து நாம பயில வேண்டியது – ஒவ்வொரு விதியும், ஒவ்வொரு கட்டளையும் நம்ம பணிச்சாலையில், நம்ம கலாச்சாரத்திலும், நம்ம உரிமையிலும் எப்படி தாக்கம் செலுத்தும்? ஒற்றுமை இருந்தா, எந்த boss-யும் அடங்க வேண்டிதான்!
முடிவில்:
இந்த சம்பவம் சிரிப்பும், சிந்தனையும் தருது. உங்கள் அலுவலகத்திலும் இப்படியொரு ஸ்டிக்கர் கதை இருந்தா, கீழே கமெண்ட்ல சொல்லுங்க! இது மாதிரி பழிகொள்கை சம்பவங்கள் உங்க அவயவத்தில் நடந்திருக்கா? உங்க boss-க்கு ஒரு பாடம் கற்றுக்கொடுத்த அனுபவம் உங்களுக்குண்டா? பகிருங்க நண்பர்களே!
நன்றி!
(இதைப்போன்ற கலகலப்பான, நெஞ்சை நெருக்கும் அலுவலக அனுபவங்களைத் தொடர்ந்து படிக்க நம்ம பக்கத்தை subscribe பண்ணுங்க!)
அசல் ரெடிட் பதிவு: No stickers on equipment? Bet.