அன்பான வாசகர்களே,
நம்ம ஊர் கல்யாண வீடுகளில் “இனிப்பு எடுத்துக்கோங்க!” என்று தாத்தா, பாட்டிகள் சொல்லும் அந்த பாசமான குரல் நினைவுக்கு வந்தா, மனசு யாருக்கும் உருகாம இருக்குமா? அப்படியே ஒரு இனிப்பு சம்பவம் ஒரு வெளிநாட்டு ஹோட்டலில் நடந்திருக்குது. அந்தக் கதையைக் கேட்டா, நம்ம ஊர் சினேகம் எல்லா இடத்திலும் இருக்குமோன்னு தோணும்!
இந்தக்கதை அமெரிக்காவின் ஒரு ஹோட்டலில் நடந்தது. அங்கே ‘Destination Fee’ என்றொரு கட்டணம் இருக்கிறது. இதோட முக்கியமான "பெர்க்" என்னனா, அருகிலுள்ள பிரபல பேக்கரியிலிருந்து இரண்டு இலவச கப் கேக்குகள்! அதையும் சிறப்பா, ஒரு சாக்லேட், ஒரு வெணிலா – யாருக்கு பிடிக்காத இந்த இனிப்பு? நம்ம ஊர்ல ஹோட்டலில் கல்யாண சாப்பாடு கடைசியில் பாயசம் வரும் மாதிரி, இங்கும் இந்த கப் கேக் தான் சிறப்பு!
ஆனா, அந்த ஹோட்டலில் அடிக்கடி வருபவர் ஒருத்தர் இருக்காரு. வயதான, பசுமை முகம், சிரிப்போடு கையில கப் கேக் கூப்பன் எடுத்துக்கொண்டு வருவாராம். இவர் சாப்பிடறதுக்காக அல்ல, ஹோட்டல் முன்பணியாளர் (Front Desk) குழுவுக்காக! அவங்க கையில கப் கேக்குகள் வாங்கி, “இது உங்களுக்குத் தான்! நீங்கள்தான் நம்மள மாதிரி வாடிக்கையாளர்களை பார்த்துக்கறீங்க. உங்களுக்கு ஒரு இனிப்பு விருது!”ன்னு தாராளமா உணர்ச்சியோடு கொடுப்பாராம்.
ஓடி ஓடி வேலை பார்த்து, வாடிக்கையாளர்களோட ஊளையைக் கேட்டு, நம்ம ஊரு ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனிஸ்ட்கள் மாதிரி தம்பி, அக்கா, அண்ணா, அத்தைன்னு அழைக்கும் அந்த ஊழியர்களுக்கு, இந்த மாதிரி ஒரு சின்ன அன்பு செயல் ரொம்ப பெரிய உற்சாகம்!
“ஏன் தாத்தா, நீங்களே சாப்பிடுங்க!”ன்னு கேட்டா, “நான் உங்களை கவனிக்கணும். உங்களுக்கு இந்த இனிப்பு தேவை!”ன்னு சொல்லி, ஒரு புன்னகையோடு கிளம்பிவிடுவாராம். இதுக்கு அவங்க “உங்க டிப்பு இது தானே!”ன்னு நக்கலா பேசுவார்களாம்.
உண்மையிலேயே, இந்த மாதிரி வாடிக்கையாளர்கள் நம்ம வாழ்க்கையில் நல்ல மனிதர்கள் இருக்காங்கன்னு நம்பிக்கையைக் கொடுக்குறாங்க. வேலை செய்யும் இடத்துல எப்பவும் புகார், கோபம், தவறான எதிர்பார்ப்புகள் மாதிரி ந Negative ஆன விஷயங்களே நிறைய. ஆனா, இந்த மாதிரி ஒரு சின்ன மனிதநேயம், ஒரு இனிப்பு சிரிப்பு, மனசையும், வேலைத்தையும் இனிமையாக்குது.
நம்ம ஊர்ல கூட, வேறு எங்குச்சும், சும்மா ஒரு இனிப்பு பழம், தேங்காய், அல்லது பாட்டிலில் தண்ணீர், டீ, காபி என்னவோ வாங்கித் தர்றதிலேயே ஒரு பாசம் இருக்கே. பழைய காலத்து கிராமத்தில் பாத்திரம் கழுவும் அம்மாவுக்கு, சாமான்யமான அக்கா, அண்ணா வந்து முழுகா பண்ணி சாப்பிட சொல்வதும், கடைசியில் ஒரு லட்டு, ஜிலேபி தந்துவிடுவதும், மனிதநேயம் தான் இல்லையா?
கதை சொல்லிக்கிட்டே போயிட்டேன். இந்த கப் கேக் தாத்தா போல நம்ம வாழ்க்கையிலே சிறிய சந்தோஷங்களை, மற்றவர்களோடு பகிர்ந்துகொள்வது, நமக்கே பெரிய சந்தோஷம் தரும். ஒரு நாள் நாமும் நம்ம பக்கத்து அலுவலகத்தில் வேலை பார்க்கும் தம்பிக்கு, ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனிஸ்ட்டுக்கு, அல்லது நம்ம வீட்டு சாமியாருக்காவது ஒரு இனிப்பு கொடுத்து பாருங்க. அந்த மகிழ்ச்சி, அந்த நெகிழ்ச்சி மனசை ரொம்ப சந்தோஷப்படுத்தும்.
இப்போ அந்த FDA (Front Desk Agent) சொன்ன மாதிரி, இங்க எல்லாம் சண்டை, நெரிசல், மன அழுத்தம் நடக்குது. ஆனாலும், ஒரு சின்ன கப் கேக், ஒரு சிரிப்பு, ஒரு அன்பு பார்வை – இதெல்லாம் மனிதர்களை நம்ப வைக்கும்.
நாம் எல்லாரும் நம் இடத்தில் ஒரு 'கப் கேக் தாத்தா' ஆகினால், வாழ்க்கை இனிமேலும் இனிமையாகும்!
நீங்க இதை படிச்சு என்ன நினைக்கிறீங்க? உங்க வாழ்க்கையிலே இப்படி ஒரு இனிப்பான சம்பவம் நடந்திருக்கா? கீழே கமெண்ட்ல பகிரங்க! நம்மும் உங்க கதையை ரசிக்கலாம்!
முடிப்பாக:
சிறிய செயலில் பெரிய பாசத்தை பகிர்ந்துகொள்ளும் இந்தக் கதையைப் போல, நம்ம வாழ்க்கையிலும் அப்படி ஒரு இனிப்பு தருணம் உண்டாக்கி பாருங்க! இனி அடுத்த பதிவில் சந்திக்கலாம்.
கப்புக்கேக்_தாத்தா #மனிதநேயம் #இனிப்பு_கவிதை
அசல் ரெடிட் பதிவு: The cupcake guy!