ஹோட்டலில் 'டயமண்ட் ராஜா' வந்தார் – வாடிக்கையாளர் நிலையத்தில் ஒரு காமெடி கதை!
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊர்ல ஒரு பழமொழி இருக்கு – "பணம் இருந்தாலும், பண்பும் இருக்கணும்!" ஆனா சில பேருக்கு அந்த பண்பு மட்டும் ஏங்கப் போயிருச்சு போல இருக்கு. இப்போ இந்த கதையை பாருங்க – ஹோட்டலில் நடந்த உண்மை சம்பவம், ஆனா கேட்க ஆரம்பிச்சீங்கனா சிரிப்பை நிறுத்த முடியாது!
நான் பணியாற்றுற ஹோட்டல் கிட்டத்தட்ட 3,000 அறைகள் கொண்ட பெரிய ஹோட்டல். ஒரு பெரிய மாநாடு நடந்துகிட்டு இருந்தது, எல்லா ஹோட்டல்களும் புக்கிங் பக்கம் இருக்கே இடமே இல்லை. இப்போ இவ்வளவு கூட்டம் இருந்தா, நம்ம பாவம் முன்பணியாளர் என்ன செய்ய முடியும்?
அப்படியே ஒரு காலையில், காலை 8:30 மணி. நம்ம கதையின் ஹீரோ, "டயமண்ட் ராஜா" (அப்படித்தான் எல்லாரும் அழைக்க ஆரம்பிச்சிட்டோம்!) வந்தார். இவர் ஒரு பெரிய டயமண்ட் மெம்பர். அதாவது, ஹோட்டல் லாயல்டி கார்டு ரொம்ப நாளா வைத்திருப்பவர். இவருக்கேல்லாம் ரொம்ப சம்பந்தப்பட்ட ஸ்பெஷல் விசேஷம் வேணுமாம்.
இவரு வந்த உடனே, "என் அறை ரெடியா வைச்சிருக்கீங்களா?"ன்னு கேட்கிறார். எங்களோட ஹோட்டலில், அறை 3 மணிக்கு தான் கெளரவமாகக் கொடுக்க முடியும். அப்படி தான் எல்லா ஹோட்டலிலும் நடைமுறை! ஆனா, "நான் டயமண்ட் மெம்பர், நீங்க எனக்கு முன்னுரிமை கொடுக்கணும்"னு, முகத்தில் ஒரு ராணி சபையின் பெருமை.
நமக்கு எப்போதும் சொல்லிக்கொடுக்கும் டயலாக், "உங்க நம்பர் கொடுத்துறுங்க, அறை ரெடி ஆனதும் அழைப்போம்"ன்னு சொன்னோம். ஆனா, அவருக்கு அதெல்லாம் பிடிக்கலை.
மாலை 3:30க்கு, ஹோட்டல் முன்பகுதியில் பெரிய வரிசை. நம்ம ராஜா அப்படியே வரிசையை தாண்டி, நேரா முன்பணியாளர் பக்கம் வந்து, "நான் இவ்வளவு நேரம் ஏன் காத்திருக்கணும்?"னு கோபம். இன்னும் ஒரு கட்டம் மேல, "ஜெனரல் மேனேஜரைப் பார்க்கணும்!"ன்னு கேள்வி.
இவருக்கு தெரிந்திருக்கு, நம்ம ஊர்ல பெரிய நிறுவனத்தின் மேலாளரையே நேரில் பார்க்க முடியுமா? அதுவும் இவ்வளவு பெரிய ஹோட்டலில் – அந்த GMயும் பஜாரு மாதிரி அழைச்சு வர வைக்கணுமாம்! நம்ம ஊர்ல கூட, பெரிய கடையில் மேனேஜரை பார்க்கணும்னா 4 பேரிடம் சொல்லி, சீட்ல உட்கார சொல்லுவாங்க. ஆனா, இப்படிப்பட்ட பெரிய ஹோட்டலில், "நீங்க ஜெனரல் மேனேஜரை உடனே வர சொல்லுங்க!"னு ஆணையிட்டு போறார்.
இதுவும் போகட்டும். இரவு 9 மணிக்கு, "ஜெனரல் மேனேஜர் எனக்கு இந்த வேளையில் மின்னஞ்சல் பதில் அனுப்பனும்!"னு மெசேஜ். இவருக்கு இந்த ஹோட்டல் 90-களில் இருக்கிறதா? அப்போ மேனேஜர் ஹோட்டல்லயே தங்கினது போல் நினைப்பு. இப்போ எல்லாருக்கும் குடும்பம் இருக்கு, பிள்ளைகள் இருக்கு. வேலை முடிஞ்சா வீட்டுக்கு போறது தான் வழக்கம்.
உண்மையிலேயே, நம்ம ஊர்ல கூட ஒரு வாடிக்கையாளர் சாப்பாடு பண்ணும் ஹோட்டலில், "என்ன சாம்பார் சூடா இல்ல?"ன்னு கேட்டா கூட, மேலாளரை அழைக்கணும்னு சொல்லுவோம். ஆனா, இந்த ராஜா மாதிரி, "நான் பெரிய மெம்பர், எனக்கு வேகமாக அறை, மேலாளரின் நேரடி கவனம், அதுவும் இரவு நேரத்தில் மின்னஞ்சல் பதில்!" – இதெல்லாம் நம்ம ஊருக்கே புதுசு!
இது எல்லாம் சரி. இவருக்கு அறை ரெடியா கிடைச்சது, அதற்காக எல்லாருமே காத்திருந்த மாதிரியே காத்திருக்கணும். ஆனா, "நான் டயமண்ட் மெம்பர், எனக்கு மட்டும் விதி வேறு!"ன்னு எண்ணம். நம்ம ஊர்ல "வ.ஈ.பி"யா இருந்தாலும், சட்டம் எல்லாருக்குமானது – "நீ VIP, நான் VIP, எல்லாம் இப்போ சமம்!"னு நம்ம பழமொழி.
அறையை ரெடியா குடுத்தாச்சு, அதுக்கப்புறம் இன்னும் புலம்பிக்கிட்டிருக்காரு! "நாளை காலை எனக்கு பதில் வரணும்"ன்னு ஆணையிட்டு போறார். விதி விதி தான் – பெரியவர்கள் சொன்ன மாதிரி எல்லாருக்கும் ஒரே மாதிரி தான் விதி! Membership card இருந்தால்தான் உலகம் உங்களுக்கு சுற்றணும், அப்படின்னு யாரும் சொல்லலை!
இந்த சம்பவம் ஒரு பக்கம் சிரிப்பையும், இன்னொரு பக்கம் நம்ம ஊரு பண்பாட்டையும் நினைவுபடுத்துது – "எந்த நிலையிலும், எளிமை முக்கியம்."
நீங்க என்ன சொல்றீங்க? உங்களுக்கும் இப்படிப் பைத்தியம் வாடிக்கையாளர்களை பார்த்த அனுபவம் இருக்கா? கீழே கமெண்ட்ல பகிருங்க!
நம்புங்க, பணம் இருந்தாலும், பண்பும் இருக்கணும். இல்லையென்றால், அந்த டயமண்ட் ராஜாவும், நம்ம ஊரு சாமான்ய ராஜாவும் ஒன்றுதான்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: The King of Diamonds