ஹோட்டலில் ரூம் கிடைக்கவில்லை, ஆனாலும் அசத்தலான அனுபவம் – ஒரு பயணியின் இனிமையான பயணக்கதை!
“ஏன் ராசா, இந்த சாமான்லாம் எங்கே தூக்கணும்?” – இதுவரைக்கும் பலர் கேட்டிருப்பாங்க. ஆனா, ஒரு பயணிக்கு, தன் சொந்த சாமானை ஹோட்டல் ரூமுக்கு கொண்டு போகக்கூட வாய்ப்பு இல்லாமல், அதோடு அமெரிக்கா மாதிரி வெளிநாட்டுல, ‘கடவுளே! என் வாழ்க்கை ஏமாறிவிடுமோ?’ன்னு பயந்திருப்பார். ஆனா, இந்த பயணிக்கிட்டோ – அதெல்லாம் ஒரு லட்டு வித்தை தான்!
எப்படியெல்லாம் சோதனைகள் வந்தாலும், நம்ம தமிழர் போலவே “அது பொறந்த நாளா? அதுக்கு முன்னாடி நானும் இருந்தேன்!”ன்னு நம்பிக்கையோட, சிரிப்போட எதிர்கொள்ளும் அந்த மனோபாவம் தான், இந்த கதையின் ஹீரோவுக்கு இருந்தது. வாங்க, அந்த அனுபவத்துல நாமும் ஒரு சுற்று போட்டுவங்க!
அந்த நாள், அமெரிக்காவில் ஒரு பெரிய ஹோட்டல் சங்கத்தில், முக்கிய உறுப்பினராக இருக்கிறவரு (இந்தக் கதை எழுதியவர்), ஒரு வாரம் முழுக்க செட்டாக முன்பதிவு செய்திருந்த ஹோட்டலுக்கு, விமானம் தாமதம், தூறல், வெள்ளப்பெருக்கு என்று எல்லா சோதனைகளையும் கடந்து வந்தார். நம்ம ஊர்ல பொங்கலுக்குப் பின் யாராவது சொந்த ஊருக்கு போறாங்கன்னா, அதில என்னென்ன தடைகள் வரும்? விமானம் தாமதம், ரெயில் போய்ச்சேராது, ஓட்டுனர் இல்லை – அவ்வளவு சோதனைக்கு அவங்க முகம் சுளிச்சாலும், இந்த ஹீரோ, முகத்தில் ஒரு புன்னகையோட, “பரவாயில்ல, இதுவும் கடந்து போயிடும்!”ன்னு சமாளிச்சாரு.
இப்படியே எல்லா தடைகளையும் கடந்து வந்தபோது, ஹோட்டலில் போய் நின்று, ரூம் தர முடியாது - வேறொரு ஹோட்டலுக்கு அனுப்புகிறோம் (“got walked” – அமெரிக்க ஹோட்டல் கலாச்சாரத்தில், முன்பதிவு இருந்தாலும், ரூம் இல்லைன்னா, அருகிலுள்ள வேறு ஹோட்டலுக்கு அனுப்புவாங்க)ன்னு சொன்னாங்க. நம்ம ஊர்ல இது நடந்தா, “என்னம்மா இது, நா ரூம் முன்பதிவு பண்ணேனே!”ன்னு சண்டை போடுவோம். ஆனா, இந்த பயணி? சும்மா ஒரு சிரிப்போடு, “சரி, பரவாயில்லை”ன்னு ஒத்துக்கிட்டாரு.
அடுத்த நாள், மீண்டும் ஹோட்டலுக்கு திரும்பி வந்தார். இப்போ அவருக்கு VIP மரியாதை! “நீங்க ரூமுக்கு போங்க, உங்கள் பைகள், சாமான்கள் எல்லாம் உங்கள் ரூம்லயே கொண்டு வந்து வைக்கப்படும்”ன்னு சொன்னாங்க. நம் ஊர்லே, திருமண வீட்டுக்கு போனால், ‘மாப்பிள்ளை, உங்க சாமான்லாம் எங்க வைக்கணும்?’ன்னு கேட்குறாங்க. இங்கேயோ, பயணிக்கே சாமானை பார்வையிலே கூட காட்டல!
இதோட முடிந்துவிட்டதா? இல்லை! ஹோட்டல் ஸ்டாப் அவருக்கு ஒரு சர்ப்ரைஸ் வைத்திருந்தாங்க – பழுப்பு பழங்கள், விதைகள், பன்னீர் வகைகள், ஸ்பார்க்லிங் வாட்டர் – எல்லாம் அரங்கில் தயார்! நம்ம ஊர்ல ஸ்பெஷல் விருந்துக்கு பக்கத்துல பாயசம், வடைகள் போடுவாங்க போல, இங்கேயும் ‘பன்னீர்’க்கு கடவுள் மாதிரி மரியாதை! இந்த பயணியோ பன்னீருக்காக உயிர் கொடுக்கக்கூடியவர் போல, “நான் பன்னீர் ரசிகன்”ன்னு எழுதியிருப்பார்.
இந்த அனுபவம் நமக்கு என்ன சொல்லுது? வாழ்க்கையில் சில நேரம், எதிர்பாராத சிக்கல்கள் வந்தாலும், நம்ம மனசு அமைதியா வைத்து, நம்மோட நயமான நடத்தை காட்டினா, எதிர்பார்க்காத நல்ல விஷயங்களும் நம்மை தேடி வரும். பன்னீர், பழங்கள் எல்லாம் கூட ‘அன்புக்குரிய பரிசு’ மாதிரி வந்து சேரும்!
நம்ம ஊர்லயே ஒருவன் நல்ல மனசு வைச்சு நடந்துக்கிட்டா, “அவனுக்கு நல்லதே நடக்கும்!”ன்னு பெரியவர்கள் சொல்லுவாங்க. இந்த பயணியோ அதையே உலகளாவிய ரீதியில் நிரூபிச்சிட்டாரு.
இப்ப நீங்கோ, அடுத்த முறை ஹோட்டல், அலுவலகம், ரெயில் நிலையம் எங்கயாவது சேவை கிடைக்காம ஏமாற்றமா இருந்தா, சண்டை போடாம, சிரிச்சுக்கிட்டே போங்க. ஒருவேளை, உங்களுக்கும் பன்னீர், பழங்கள், ஸ்பெஷல் விருந்துகள் காத்திருக்கலாம்!
நீங்களும் இதுபோல ஏதேனும் அனுபவம் பட்ந்திருக்கீங்களா? உங்க கதை, உங்க சிரிப்பு எல்லாம் கமெண்ட்ல பகிர்ந்துக்கங்க! அடுத்த பதிவுல உங்க கதையா வரும்!
—
அன்போடு,
ஒரு பயணியின் நண்பர்
அசல் ரெடிட் பதிவு: got walked and loved it