ஹோட்டல் நைட் ஷிப்ட் அனுபவங்கள்: இரவு காவலரின் ரகசியங்கள்!
முதல் இரவு காவலர் அனுபவங்கள் – சிரிப்பும், சோகமும் கலந்து ஒரு ஹோட்டல் ஜாம்பவான் கதைகள்!
நமஸ்காரம் நண்பர்களே!
நம்மில் பலர் ஹோட்டல்களில் தங்கியிருப்போம், ஆனால் அந்த ஹோட்டல் கவுன்டருக்குப் பின்னால் இரவு முழுக்க விழித்திருப்பவர்களின் வாழ்க்கை எப்படி இருக்கும் என்று யோசித்திருக்கிறீர்களா? அந்த வேலை இரவு பகலாகும் வரை நடக்கும் ஒரு ‘மிஸ்டர் இந்தியா’ மாதிரி! நானும் அப்படி ஒரு “நைட் ஆடிட்” ஷிப்ட் பார்த்த அனுபவங்களை இங்கே பகிர்கிறேன். நிலவே வலம் வரும் அந்த நேரங்களில் கேட்கும் கதைகள், நம்ம ஊரு சினிமா கதைகளையும் மிஞ்சும்!
இரவு காவலர் – ஒரு அரங்க மேடை!
முதல் வாரமே சொல்லிக்கொடுக்கிறது, “இதுதான் ஹோட்டல் வாழ்க்கை!”
முதல் இரவு – கவுன்டருக்குள் ரெண்டு அழுகை பெண்கள்! ஒருவர் தந்தையிடம் அழைத்துக் கொண்டு வேதனை; இன்னொருவர், ‘அவர்கள்’ பணம் எல்லாம் அறுத்து விட்டார்கள் என்று சொல்லி, லாபியில் பாண்டா எக்ஸ்பிரஸ் சாப்பிட்டு அழுது கொண்டிருந்தார். நம்ம ஊருல பசுமாடும் பழைய பசுபோனும் போல் – யாருக்காக யாரெல்லாம் வருவாங்க!
அதிலும், அடுத்த நாள் காலை, அவருடைய தந்தை வந்துவிட்டாராம், “மகளை கடைசியில் இங்க கண்டுபிடிக்கிறேன்” என்று. ஹோட்டல் கவுன்டருக்கு வந்தவங்க மனசில் என்ன இருக்குனு யாருக்குத் தெரியும்? ஒருவருக்கு மனநலம் பிரச்சனை, இன்னொருவருக்கு குடும்ப பிரச்சனை – இருவருக்கும் துரதிருஷ்டம்!
குளிரும், பட்டும், பசியும் – முதல் நைட் ஷிப்ட்
“பிரேக்பாஸ்ட் லேடி”யை நம்ம ஊரு காளி அம்மன் மாதிரி நினைக்கலாம் – எப்போவும் கோபத்திலே! அவர், கிறிஸ்துமஸ் அலங்காரம் பண்ணி, லாபியில் ஜன்னலை மூட மறந்து விட்டார். அந்த குளிரில், நான் பிச்சைக்காரன் மாதிரி போர்வையில் சுருண்டுகிட்டு இரவு முழுக்க பசிக்குறேன்.
அருகில் யாரோ சிகரெட் பிடிக்க வருவாங்க, யாரோ ஊபர் ஈட்ஸ் கொண்டு வருவாங்க – நம்ம ஊரு ராத்திரி டீ கடை மாதிரி!
“ஹௌ டு கெட் அவே வித் மர்டர்” மாதிரி கிரைம் சீரியல் பார்த்துக்கிட்டு, ஹோம்வொர்க் முடிக்கிறேன். ஷிப்ட் முடிந்ததும், அப்பாவோட டீ சாப்பிட்டு வீட்டுக்கு ஓடி போகிறேன் – அந்த பசிப்பை மட்டும் யாராலும் அடக்க முடியாது!
இரண்டாம் இரவு – ஹோட்டல் ரகசியங்கள்!
அடுத்த நாள், மாலைக்கால பணியாளர் சொல்றாங்க, “324-ல் உள்ளவங்க ரொம்ப சந்தேகமாக இருக்காங்க!” பையன் கேமராவை மறைக்க சுறா நடையில் நடக்கிறானாம் – நம்ம ஊரு ‘அரசாங்கக் கடத்தல்’ மாதிரி!
இந்த தடவை, நான் நேரடியாக கேமரா கண்காணிப்புக்குப் பக்கத்தில் அமர்ந்தேன். சீரியல் கொலைகாரக் கதைகள் பார்த்ததால, பயம் இருக்கு, ஆனா 324-ல் உள்ள பெண்ணுக்காக கவலை!
அதற்குள், அறிமுகமே இல்லாத ஒரு பெண் வந்தார், “பாப்கார்ன் வெப்பம் வைக்க மைக்ரோவேவ் இருக்கு?” என்று கேட்டார். நம்ம ஊரு பெண்கள் போல பையிலிருந்து பணம் எடுக்காம பலாவிலிருந்து பணம் எடுத்தாங்க – அந்த பணத்தை தொட மனசே வரலை! நம்ம ஹோட்டல் கார்டு மட்டும் எடுக்கும்னு சொன்னேன், சும்மா பாருங்க, நான் சுத்தமாக கையைக் கழுவிக்கிட்டேன்.
இரவு முழுக்க பிசா ஹட் பிரெட் ஸ்டிக்ஸ் மட்டும் ஆர்டர் பண்ணி சாப்பிட்டேன் – நம்ம ஊரு பரோட்டா போல் தான்! சுத்தமான அமைதி, கவுன்டருக்கு வெளியே யாரும் வர மாட்டாங்க. ஆனா, அந்த 'பிரேக்பாஸ்ட் லேடி' வந்தா தான், என் சாபத்தில் இருந்து விடுபட முடியாது!
போன ஹோட்டல் வாடிக்கையாளர் நினைவு
மறக்க முடியாத வாடிக்கையாளர் – “Worst Eastern” ஹோட்டலில் வந்தவர், முன்னால் இரண்டு செல்லத் எலி கொண்டு வந்து காட்டி, சாக்லேட் கொடுத்தார்! நம்ம ஊரு வாடிக்கையாளர்களில் எவரும் அப்படி செய்ய மாட்டாங்க; ஆனாலும், நல்ல மனம் கொண்டவர்.
வாடிக்கையாளர்களில் சிலர் ரொம்ப நல்லவர்களாக இருப்பார்கள், சிலர் சவால் போடுவார்கள் – அது தான் ஹோட்டல் வாழ்க்கையின் சுவை!
முடிவில்...
இப்படி இரவு காவலராக வேலை செய்வது சினிமா போலவே இருக்கிறது. ஒவ்வொரு நிமிஷமும் புதுமை, சிரிப்பு, சோகமும் கலந்து ஒரு கலவை!
நண்பர்களே, உங்களுக்கு இந்த ஹோட்டல் ராத்திரி அனுபவங்கள் எப்படி இருந்தது? உங்கள் அனுபவங்களையும் கீழே பகிருங்கள்!
“காவலன்” படத்தில் சொல்வாங்க, “ராத்திரி மட்டும் தான் உண்மையான மனிதர்கள் தெரியவருவாங்க!” – சரிதான்!
நீங்கும் ஹோட்டல் வேலைக்காரரா? அல்லது வாடிக்கையாளரா? உங்கள் ராத்திரி கதைகள் என்ன? கமெண்ட்ல பகிருங்க, சிரிப்போம், அனுபவிப்போம்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: My first night audit shifts