ஹோட்டல் முன்பணியில் ஒரு நாள்: வாடிக்கையாளர்களின் கோபமும், என் தைரியமும்!
ஒரு ஹோட்டல் முன்பணியாளராக இருந்தால், தினமும் புதுப்புது சவால்களைச் சந்திப்பதே வழக்கம். சும்மா "மாமா, டீயும் பிஸ்கட்டும் குடுத்துட்டு அனுப்புற வேலை" என்று நினைத்தால், அது பெரிய பிழைதான்! அப்படியொரு நாள் சம்பவம், ஹங்கேரியில் உள்ள நான்கு நட்சத்திர ஹோட்டலில் நடந்தது. தமிழ் வாசகர்களுக்காக அதை நம்ம ஊர் ருசிக்கேற்ற மாதிரி சொல்லப் போறேன்.
ஒரு ஹோட்டல் "சாப்ட் ஓப்பனிங்" (மெல்லத் தொடங்கும் காலம்) என்றால், எல்லா வசதிகளும் இன்னும் இல்லை, ஆனால் வாடிக்கையாளர்களுக்கு 30% தள்ளுபடி! ஆனா, நம்ம ஊரு நபர் மாதிரி பலர், "ஸேலா இருக்கு, போயிட்டு வரலாமே" என்று புத்திசாலித்தனமாகவே புக் பண்ணுவார்கள். ஆனா, அங்கே புக்கிங் பண்ணும் போதே எல்லா சேவைகளும் குறைந்திருக்கும் என்று சொல்லி, மெயில் அனுப்பி, வந்ததும் மீண்டும் சொல்லி, "வேணாம், ரத்து பண்ணிக்கலாம்" என்று வாய்ப்பும் கொடுத்து, இன்னும் மேலாக, அருகிலுள்ள நல்ல ஹோட்டலையும் பரிந்துரை பண்ணும் நேர்மையான முன்பணியாளர். ஐயையோ, நம்ம ஊரில் அப்படி சொன்னா, "இவன் தப்பு பண்ணுறான் போல" என்று மேலாளரே திட்டுவார்!
இப்போ கதைக்கு வருவோம். இஸ்ரேலிலிருந்து வந்த ஒரு ஜோடி, முதலில் ரொம்ப நல்லவர்களா இருந்தாங்க. பேசியதும் நல்ல அனுபவம்தான். ஆனா, இரண்டாவது நாளிலேயே, அவர்களது ரூமில் டிவி வேலை செய்யாமல் போச்சு. ஹோட்டலின் மெயின்டனன்ஸ் ஒழுங்குபடுத்த முடியாது; காரணம், அந்த சிஸ்டம் ஸ்பெயினிலிருந்து இயக்கப்படுகிறது! இப்படியே நம்ம ஊரில் "இது டெல்லி-ல இருந்து வரணும், சார்" என்று கைவிரிக்கிற மாதிரி.
முன்பணியாளர் (அப்பா, பெரிய மனசு) உடனே வேறொரு நல்ல ரூம்கூட மாற்றம் செய்யலாம் என்று சொல்லி, "நூன் வரை முடியும்" என்று இறுதி நேரம் வரை வாய்ப்பு கொடுத்தார். அவர்கள் "வேண்டாம், வேலை அதிகமா இருக்கும்" என்று தள்ளிவிட்டார்கள். இது தான் முடிவோ என்று நினைத்து, "ஆஹா, இனிமேல் அமைதி" என்று நினைத்தார்.
ஆனா, எல்லா ஊழியர்களும் கிளம்பிய பின், அந்த ஜோடி வந்து, "இப்போ ரூம் பார்க்கணும், டிவி வேணும்" என்று விவாதம் ஆரம்பித்தார்கள். நம்ம ஊரில் "சார், மேல எங்க யாருமே இல்லை, சீக்கிரம் பாருங்க" என்று சொல்லி தப்பி ஓடலாம். ஆனா, இங்கே, முன்பணியாளர் ஒரேபடி; அவர்களை மட்டும் ரூம்கூட அனுப்ப முடியாது, ரிசெப்ஷனை விட்டுவிட்டு போக முடியாது.
இதோ, கத்தும்-ஓசையும், "இந்த ஹோட்டல் மோசம், டிவி வேணும்" என்று 40 நிமிடம் பீச்சான். மேலாளரிடம் பேச, அவர் டைரக்டரிடம் பேச, கடைசியில், "நாளைக்கு மட்டும் ரூம் மாற்றம், மேலாளர் காலையில் வருவார், மீண்டும் சத்தமிட்டால் போலீஸ் அழைப்போம்" என்று கட்டுப்பாடுகள் வந்துவிட்டன.
இப்போ, வாடிக்கையாளர் சமைத்த பிஸ்கட் மாதிரி, இரவு 7 மணிக்கு மீண்டும் கிழித்து சாப்பிட ஆரம்பித்தார்கள்! "ரூம் மாற்றம், மேலாளரின் பழிதான், உங்க சேவை மோசம்" என்று கத்திக்கொண்டே இருந்தார்கள். பணியாளரும், "நான் செய்யக்கூடியது இதுதான்" என்று மனம் தளர்ந்தார்கள்.
கோபத்தில், டெஸ்கை அடித்துவிட்டு, பொருட்களை கீழே வீசி, வீடியோ எடுத்து, "எங்க பொண்ணு லாயர், பார்த்துக்கொள்ளும்" என்று கவுன்சிலர் டிராமா. நம்ம ஊரில் "எங்க மாமா காவல் துறையில் இருக்கார்" என்று மிரட்டுவது போல! பக்கத்து கட்டடத்தின் காப்பாளரை அழைத்தும் பயனில்லை; கடைசியில் போலீசை அழைக்கலாமா என்று எண்ணம் வந்தது.
இந்தக் கதையிலிருந்து நமக்கு என்ன தெரிகிறது? வாடிக்கையாளர்கள் எல்லாம் சரியா நடந்துகொள்வார்கள் என்று நம்ப முடியாது. சில நேரம், சும்மா "ஐயா, தயவு செய்து, நம்ப புரியுங்க" என்று சொல்லி அமைதியாக இருக்க வேண்டியது தான் நல்லது. பணியாளருக்கு தீர்வு சொல்லும் அதிகாரம் இல்லையென்றால், எல்லாம் மேலாளர் கையில் தான். நம்ம ஊரில் கூட, "முதல்ல மேலாளரை கூப்பிடு" என்றே சொல்லுவார்கள்!
ஒரு அருமையான பாடம் – வாடிக்கையாளர்களுடன் பேசும் பொழுது, நிதானமும், பொறுமையும், சிரிப்பும் அவசியம். சில சமயம், "இது என் ஆளல்ல" என்று போலீசை அழைப்பது தான் சரியான தீர்வு. வாடிக்கையாளரின் கோபத்தை தணிக்க முடியாத நேரங்களில், உங்கள் மனநலத்தையும் பாதுகாத்துக்கொள்வது முக்கியம்.
நீங்க பணிபுரியும் இடத்திலோ, ஏதாவது வாடிக்கையாளர் சம்பவம் நடந்ததா? உங்கள் அனுபவங்களை கீழே கமெண்டில் பகிருங்கள்! நம்மோடு உங்கள் கதைகளும் கலக்கட்டும்!
Note: இது ஒரு உண்மை சம்பவத்தை வைத்து எழுதப்பட்ட தமிழ் உரை. இதில் பயன்படுத்திய சில சம்பவங்கள் நம் ஊரின் நடைமுறையை ஒட்டியவையாகவும், கலகலப்பாகவும் அமைந்துள்ளன. உங்களுக்குப் பிடித்திருந்தால் பகிருங்கள்!
அசல் ரெடிட் பதிவு: What do i do?