10 ரூபாய் கட்டணத்தை ஏற்கிறேன்… படிக்காம வாங்கிக்கொடுத்தேன்! – ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனில் நடந்த காமெடி
நம்ம ஊர்ல யாராவது கடையில் வெஜிடபிள் வாங்கினாலும், சில்லறை வாங்கினாலும், எல்லாம் நிதானமா பார்த்து, பில்லைக் கூட விசாரிச்சு, கணக்கை சரிப்பார்த்து தான் வெளியே போறோம். ஆனா, ஓர் ஹோட்டலிலோ, ஆபீஸ்லோ, எதாவது ஒப்புதல் படிவம் வந்தா, "தயவுசெய்து இதை படித்து ஒப்புக்கொள்ளவும்"ன்னு சொன்னாலே, நாமெல்லாம் உடனே 'Accept' க்ளிக் பண்ணிடுவோம். படிச்சு பார்ப்போம் என்ற சும்மா ஒரு formal-ஆன விஷயம்னு நினைச்சு, அடுத்த வேலைக்கு போயிடுவோம்!
இதுக்கா தான், ஒரு ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனில் நடந்த சம்பவம், நமக்கு ஒரு நல்ல பாடம் சொல்லுது! ‘TalesFromTheFrontDesk’ன்னு ரெடிட்-ல வந்த இந்த கதை, நம்ம வாழ்க்கைக்கும், “ஒப்புதல் படிவம் படிக்கணும்!”ன்னு சொல்லிக்காட்டும் ஒரு சிரிப்பூட்டும் சம்பவம்.
அப்பாடி! படிக்காமல் ஒப்புக்கொண்டதற்கு கிடைத்த பாடம்...
அந்த ஹோட்டலில FDAs (Front Desk Agents)க்கு எப்போதும் ஒரு பெருசா எரிச்சல் – வாடிக்கையாளர்கள் (guests) ரெஜிஸ்ட்ரேஷன் கார்டில் (Registration Card) என்னென்ன நிபந்தனைகள் இருக்குன்னு படிக்காம, “Accept” மட்டும் அழுத்திட்டு, பின்பு ஒரு சம்பவம் நடந்தா “ஏய்! இதெல்லாம் எங்க எழுதிருக்கு?”னு ஆச்சர்யப்படுவாங்க.
இப்படி எல்லாரும் விரைவு விரைவா ஒப்புக்கொள்றதுக்கு காரணம் என்ன? அந்த வருஷம், அவர்கள் காகித படிவத்தை விட்டுவிட்டு, டிஜிட்டல் ரெஜிஸ்ட்ரேஷன் கார்டுக்கு (Digital Registration Card) மாறிவிட்டாங்க. அதுல “Accept” க்ளிக்குறது ரொம்பவே ஈசியா இருந்துச்சு.
அந்த ஹோட்டல் மேலாளர், தன்னால முடியலன்னு ஆசையோட, ஒரு புத்திசாலித்தனமான யுக்தி பயன்படுத்தினார். அவரோட நோக்கம் – வாடிக்கையாளர்கள் படிவத்தை படிப்பதை உறுதி செய்யணும்.
அந்த டிஜிட்டல் படிவத்தில, “Optional Terms”அப்படின்னு ஒரு தனி பகுதி இருக்கு. அதுல, நம்ம “Deny” பண்ணினாலும், ஹோட்டல் செக்-இன் தொடரும். அதுபோல, நம்ம ஊரில சில கடைகளில், “ஏழைகளுக்காக 10 ரூபாய் கொடுக்க விரும்புகிறீர்களா?”ன்னு கேக்குறதை போல.
இதில தான் அந்த மேலாளர், ஒரு மூடி யுக்தி போட்டார்:
“(Optional) நான் 10 ரூபாய் செக்-இன் கட்டணத்தை செலுத்த ஏற்கிறேன். இதில் எந்தவிதமான பிணையம் இல்லாமல், நானே விரும்பி ஒப்புக்கொள்கிறேன்.”
இதைக் கண்டவுடன், வாடிக்கையாளர்கள் அப்படியே “Accept” அழுத்திவிட்டு, பின்பு FDAs விளக்கும்போது, முகம் முழுக்க பயம்! “அய்யய்யோ! 10 ரூபாய் கட்டணமா? இப்போ என்ன பண்ணுவாங்க?”ன்னு பீதியுடன் கேட்க ஆரம்பிச்சுவாங்க.
அப்படியே சில பேர், “நான் படிக்காம அழுத்திட்டேன்!”ன்னு ஒப்புக்கொள்வாங்க. சில பேர், “ஓ, இது கட்டாயமில்லையே”ன்னு விட்டுவிடுவாங்க. ஆனா, FDAs எல்லாம், “அது உண்மையிலேயே கட்டணம் வசூலிக்கல, இது உங்களை படிக்க வைக்க ஒரு யுக்தி”ன்னு நிதானமா விளக்குவாங்க. யாராவது தவறாக Accept செய்திருந்தா, மீண்டும் அந்த படிவத்தை செய்வதற்கும் தயங்கமாட்டாங்க.
இதுக்கப்புறம், வாடிக்கையாளர்கள் படிவத்தை சும்மா விரைவா படிக்காம, ஒவ்வொரு நிபந்தனையையும் கவனமா வாசிக்க ஆரம்பிச்சாங்க. சில பேர்களுக்கு, தவறான கட்டணமும் தவிர்க்கப்பட்டது.
ஆஹா, நம்ம ஊர்ல ஹோட்டல் செக்-இன்லயும் இப்படிச் செஞ்சா, “சாமி! இது போதும், இனிமேலாவது படிச்சு ஒப்புக்கொள்றோம்!”ன்னு மக்கள் கத்துவாங்க. ஆனா, நம்ம மக்கள் சமையல் போட்டியிலோ, ரயில்வே டிக்கெட் ஆன்லைன்லோ, Terms & Conditions-ஐ படிக்காம Accept பண்ணுவதை விட முடியுமா?
நல்ல முடிவு: படிப்பதிலே பெருமை இருக்கு!
இந்த காமெடி யுக்தி, ஹோட்டலில் மட்டும் இல்ல, நம்ம வாழ்க்கையிலேயே ஒரு பாடம் சொல்லுது. கடைசி வரிசையில் எழுதியிருக்கும் நிபந்தனையா இருந்தாலும், ஒவ்வொரு விஷயத்தையும் கவனமா படிச்சு, விசாரிச்சு, ஒப்புக்கொள்வது நல்லது. இல்லன்னா, 10 ரூபாய் கட்டணம் இல்லையெனில், பெரிய விலையையும் கொடுக்க நேரிடும்.
நம்ம ஊருக்கு இது ஒரு நல்ல பாடம் – “ஏதாவது Accept பண்ணுறதுக்கு முன்பே, இரண்டு நிமிஷம் எடுத்துக்கிட்டு படிங்க!” அப்ப தான், நம்முடைய சந்தோஷம், நிம்மதி, பணமும் பாதுகாப்பில் இருக்கும்!
உங்களுக்கு இதுபோன்ற அனுபவம் உண்டா? படிவம் படிக்காம சிக்கிக்கிட்டதே? கமெண்ட்ல பகிரங்க!
முடிவில்:
நம்ம ஊரில், “ஓர் ஒப்புதல் படிவம் படிக்காமல், பின்னாடி கண்ணீர் விட்டு கதற வேண்டாம்!” – இதையே இந்த ஹோட்டல் சம்பவம் நமக்குத் தட்டி சொல்கிறது. ஒருவேளை, இனிமேல் “Accept” கிளிக் பண்ணும் முன்பு, இரண்டு நிமிஷம் எடுத்துக்கொண்டு முழுசா படிச்சு பாருங்க. அனுபவங்களை கீழே பகிரங்க – நம்ம எல்லாருக்கும் ஒரு சிரிப்பு, ஒரு பாடம்! 😊
அசல் ரெடிட் பதிவு: 'I Consent to an Optional $10 check-in fee'