ஒரு விடுதியில் (hotel) வேலை பண்ணுறவர்களுக்கு, ஒவ்வொரு நாளும் ஒரு புதுசு கதையா தான் இருக்கும். அப்படிதான், நேற்று நடந்த ஒரு சம்பவம், எனக்கு இன்னும் சிரிப்பை நிறுத்த முடியலை! நம்ம ஊர்ல "என்னடா இது, இதெல்லாம் கேக்கற மாதிரி கேள்வியா?"ன்னு தோணும் அளவுக்கு, ஒரு வாடிக்கையாளர் என்னை வாட்டி வதைக்க வந்தார்.
இன்னிக்கு காலை, ரிசெப்ஷனில் இருக்கிறேன். வழக்கம்போல தொலைபேசியில் ஒரு அழைப்பு வந்தது.
நண்பர்களோட பழிவாங்கல் – இது நம்ம ஊருல சாதாரண விஷயம்தான். “நீ என்ன பண்ண, நான் இன்னும் பெரியது பண்ணுவேன்!” என்பதுதான் நட்பின் ரகசியம்! ஆனா, அமெரிக்காவில் நடந்த ஒரு வேடிக்கையான சம்பவம், நம்ம ஊரு பசங்கதான் இதை பண்ணிருக்கணும் போலிருக்கு.
Chicagoல இருந்து Denverக்கு, நண்பன் Pete-ஓட வீட்டுக்கு, சூர்யன் கிளம்பும் முன்னாடியே பயணம் ஆரம்பிக்கிறான் நம்ம கதாநாயகன். போன வருஷம் மார்ச் மாதம் நடக்கிற March Madness என்ற பாஸ்கெட் பால் போட்டியை ரேடியோவில் கேட்டு, வித விதமான நிலைகளில் காரை ஓட்டிக்கொண்டே, மெதுவாக ‘road trip’ செஞ்சுட்டு போறான்.
அந்த நடுநிசியில் தூக்கமும் வருது, பசங்க கத்துறாங்க, சோறு சாப்பிடுறதுக்காக Taco Bell-க்கு போகணுமாம்! நம்ம ஊருல இது சட்னி இட்லி ஸ்டாலா இருந்திருக்கும்; அங்க Taco Bell.
காதல் வாழ்க்கை என்பது புளியும் இனிப்பும் கலந்த நம்ம ஊர் ஜில் ஜில் ஜிகர்தாண்டா மாதிரி தான். ஒரு பக்கம் காதல், காதல் என்று வானவில் காட்டிக் கொண்டிருக்கும் போது, மறுபக்கம் அந்த வானவில் வாடி போனதும், நம்ம வாழ்க்கை முழுக்க புயல் வந்த மாதிரி ஆகிடும். இருவரும் பிரிந்த பிறகு, ஒருத்தர் மற்றொருத்தரை தொந்தரவு செய்ய ஆரம்பித்தால், அது ஒரு பெரிய பிரச்சனையே!
இது தான் நடந்தது நம் கதையின் நாயகிக்கு. 25 வயசு பெண்னு, அவங்க முன்னாள் காதலனோட (26 வயசு) பிரேக்கப்புக்குப் பிறகு, அவன் அவங்க வாழ்க்கையை நெஜமா கடினமாக்க ஆரம்பிச்சாராம். "நான் நல்லவனா இருக்கேன்"ன்னு உலகத்துக்கே காட்டிக்கிட்டு, பின்னால ரொம்பவே மோசமான குணம் கொண்டவன். நண்பர்கள், குடும்பம் எல்லார் முன்னாடியும் நல்லவன் மாதிரி நடிங்கிட்டு, நம்ம கதாநாயகியோட பெயரை கெடுக்க நினைத்தான்.
கல்லூரி நாட்களில் யாருக்காகவும், எதற்காகவும் சின்ன சின்ன ரகளை செய்வது சாதாரணம் தான். ஆனா, சில சமயம் அந்த ரகளை தாண்டி, பக்கத்து பையன் சாயச்செய்யும் அளவுக்கு தைரியமா நடக்கிறவர்களும் இருக்காங்க! இப்படி ஒரு கும்பல், இங்கிலாந்தில் உள்ள ஒரு மாணவர் சங்க பார்-லே, "கைவசம் கொண்டு வந்த (BYOD) பாட்டில்களுடன்" அட்டகாசம் செய்த கதைதான் இப்போ நம்ம சந்திக்கப்போகும்.
வாங்க, ஒரு சிரிப்பு சிரிப்பா, சில்லறை பழிவாங்கல் எப்படி நடக்குது என்று சுவாரஸ்யமா பார்க்கலாம்!
"சார், இன்னும் பீர் இருக்கா? நாங்க எல்லாம் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு பணம் சம்பாதிச்சு வந்தவங்க தான்!" – இந்த வசனம் உங்க காதில் விழுந்திருக்க வாய்ப்பு அதிகம். ஆனா இதை ராத்திரி 12 மணிக்கு, ஹோட்டல் கம்பி அடிக்கப் போகும் நேரம் கேட்கறாங்கன்னா, நம்ம பசங்க எவ்வளவு வெறுப்பா இருப்பாங்கன்னு யோசிச்சு பாருங்க!
ஒவ்வொரு ஹோட்டலிலும் கூட அந்தப் பணக்கார விருந்தினர்கள், பாஸ், ஹெச்.ஆர், மற்றும் அவர்களோட “கட்டிங்” நண்பர்கள் கூட்டமாக வந்து, ராத்திரி பார் கல்யாண முடிஞ்சாலும், தக்காளி சோப்போடு குடிக்குற மாதிரி சாய்ந்து, ஒரே கலாட்டா பண்ணுவாங்க. ‘குடி இருக்கா, கதை இருக்கா, சிரிப்பு இருக்கா’ன்னு எல்லாம் சொல்வாங்க. ஆனா யாராவது ஒரு நாள் அந்த ஹோட்டல் முன்பக்க பணியாளரா இருந்தா தான் தெரியும், இது எவ்வளவு கடுமையான வேலையோ!
நம்ம ஊரிலே, பக்கத்து வீட்காரர்கள் என்றாலே ஒரு பக்கா உறவு இருக்கும். ஆனைக்குட்டி போலக் குழந்தைகள் விளையாடும், காய்கறி கேட்டால் தாயார் போல அனுப்புவார்கள். ஆனா, சில சமயம் “குறும்பு நட்பும்” கூட அந்த உறவில இருக்கலாம். அப்படி ஒரு சுருக்கமான சம்பவம் தான் இது!
கூடவே, இந்தக் கதையின் நாயகன் – வயது வந்த தம்பதிகள்; அமெரிக்காவின் New York மாநிலத்தில் வாழ்கிறார்கள். பக்கத்து வீட்டில் Joey-யும் Linda-வும், நம் தம்பதிகளைவிட வயதில் மூத்தவர்கள். நம்ம ஊர்போல், அங்கும் பக்கத்து வீட்காரர் உறவை உறுதிப்படுத்த, "சோறு சாப்பிட போவோம்" என்று Joey அழைத்தார். புது உறவு, நல்ல பேச்சு, நல்ல சாப்பாடு – யாருக்குத் தப்பும்?
"மாமா, எங்கரிசர்வேஷன் இருக்கு பாருங்க!" – ஹோட்டல் முன்பதிவு என்றால், எந்த ஹோட்டலுக்குப் போனாலும் அப்படியே தொடங்கும் கதையமா இது. ஆனா, நம்ம ஊர் கல்யாண ஹாலில் கூடத்தான் சும்மா ஒரு குழப்பம். அப்படி ஒரு இங்கிலாந்து மாதிரி, ஹோட்டலில் வேலை பார்க்கும் ஒருவர் பகிர்ந்த அனுபவத்தை தமிழில் சொல்லணும் அப்படினா, சிரிப்பு சிரிப்பா தான் வரும்.
நாமெல்லாம் வாடிக்கையாளராக போனால்கூட, ‘நா புக்கிங்.காம்-ல பண்ணேன் அண்ணா, சரி பாருங்களேன்’ன்னு நிம்மதியா பேசுவோம். ஆனா, அந்த ஹோட்டல் ரீசெப்ஷனிஸ்ட்-க்கு அந்த reservation ரொம்பவே ‘பொறுத்து பார்’ கதை தான். இப்போ, ரெடிட்-ல் வந்த ஒரு சுவாரஸ்யமான சம்பவத்தை, நம்ம ஊர் ஸ்டைலில் வாசிக்கணுமா? வாருங்க, ஒரு டீ போட்டு உட்காருங்க!
வணக்கம் நண்பர்களே!
தமிழ்நாட்டில் ஹோட்டல் வேலை என்றாலே சில சமயம் சும்மா இல்லாத வேலையே. இரவு நேரங்களில் தூக்கம் வராத கண்களில், பணிச்சுமையில் சற்று சிரிப்பும், சில்லறை சந்தோஷமும் தேவைப்படுமே! அந்த சந்தோஷம் சில சமயம் விருந்தினர்களால் வருமே தவிர, சில சமயம் நம்ம கையிலேயே உருவாக்கிக்கொள்ள வேண்டி வரலாம்.
நம் ஊரில் போல, வெளிநாட்டு ஹோட்டல்களிலும் “night audit” வேலை என்றால், இரவு முழுக்க கண் விழித்திருக்க வேண்டிய ஒரு பெரும் பொறுப்பு. அதிலும், அங்கங்கே மதுபானம் குடித்துவிட்டு, யாரென்று தெரியாத முகங்களோடு வந்து விக்கல் பிடிக்கும் விருந்தினர்கள் உண்டா? உண்டு! அந்த மாதிரி சந்தர்ப்பத்தில், கொஞ்சம் ரசிக்கலாமே என்று ஒரு பணியாளர் எடுத்த சின்ன விஷயம் தான் இந்த கதை.
"ஓ, என்னடா இப்படி ரத்தம் வழிகிறது!"
இது நம்ம ஊரில் சாம்பார் கீழே விழுந்தாலும் சொல்வோம். ஆனா, ஹோட்டல் முன்றலில் ரத்தம் சொட்ட சொட்ட விழுந்தா? அவ்ளோதான்—கதையில்தான் திருப்பம் வரும்!
இன்றைக்கு நம்ம ஊரில் ஹோட்டல் வேலை பார்க்கிறவங்க சந்திக்கும் விசித்திரமான சம்பவங்கள் களஞ்சியம்தான். அமெரிக்காவின் ஒரு முன்னணி ஹோட்டல் பணியாளரின் அனுபவத்தை படிக்கும்போது, நம்ம ஊரு ‘ரெஸ்டாரன்ட்’ னு நினைச்சு போய்டாதீங்க! அதுவும், "முன்பணியாளர்" (Front Desk) வேலைன்னா, நம்ம ஊரிலே ரிசெப்ஷனிஸ்ட் மாதிரி—வாடிக்கையாளர்கள் எல்லாம் முதல்ல சந்திக்கிற முகம் அவங்கதான்.
"இப்போ எல்லாத்தையும் கணினி தான் பண்ணுது சார், எங்க வேலை ரொம்ப ஈஸி!" என்று பெருமையாக சொல்வது நம்மில் பலருக்கும் பழக்கம். ஆனா, ஒரு நாள் அந்த கணினி சிஸ்டம் பொய்யாகிவிட்டால் என்ன ஆகும்? இதோ, அப்படிப் பட்ட அனுபவம்தான் இந்த கதை!
ஒரு சாதாரண செவ்வாய்கிழமை இரவு. எல்லாம் நிம்மதியாக இருந்தது, கார்ல் மார்க்ஸ் தெருவில் இரவு 2 மணி. ஹோட்டல் முன் மேசையில் நையாண்டி சிரிப்புடன் நைட் ஆடிட்டர் வேலை பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். அப்போது, எதிர்பாராத விதமாக, அவங்களோட Property Management System (PMS) "நான் போய்ட்டுறேன், நீங்க பார்த்துக்கங்க"னு வேலை செய்யாமல் போச்சு!