பெரிய ஹோட்டலில் வேலை பார்த்தா தானே தெரியும் – ஒவ்வொரு நாளும் புதுசா ஏதாவது "சர்பிரைஸ்" காத்திருக்கும்! அதுவும், நம்ம ஊர் சாமானிய ஹோட்டல் மாதிரி இல்லை; அங்க எல்லாமே "ஹைடெக்"!
நேற்று இரவு ஜாம்பவான் மாதிரி வேலைக்காரர் ஒருத்தர் அனுபவப்பட்ட கதை கேட்டீங்களா? பாருங்க, சிரிக்காமல் இருக்க முடியுமா பார்த்துக்கங்க!
திருமண பருவம் வந்தா, நம்ம ஊர்ல செஞ்சு காட்டுறஆளுக்கு குறைச்சா நாலு வாரம் நிம்மதி கிடையாது. இரண்டு குடும்பம் கலந்துச்சின்னா களியோடு கலகலப்பா இருக்கும். ஆனா, திருமணம் பெரிய அளவில் நடத்தினா, அது நடக்குற இடத்திலும், பணம் செலுத்துறவர்களுக்கும் எப்படி வியாபார உணர்ச்சி வருதுன்னு சினிமால மாதிரி காட்டு காட்சி தான் நடக்கும்.
நம்ம வீட்டுல ஒரு சொந்தக்காரர் திருமணத்துக்கு போனா, “பெரிய விருந்துல கார்டு வேலை செய்யலை”ன்னு கதைக்க ஆரம்பிப்பாங்க. இதே மாதிரிதான், அமெரிக்காவில் ஒரு ஹோட்டல் மேலாளருக்கு நடந்த கதை ஒன்று, நம்ம ஊருக்கே நம்ம சொந்தமாக கதை சொல்லும் அளவுக்கு இருக்கு.
நமஸ்காரம் நண்பர்களே!
இன்றைய அலுவலக வாழ்க்கையில்தான் நம்மை சிரிக்க வைக்கும் சம்பவங்கள் எப்போதும் நடந்துகொண்டே தான் இருக்கும். என்னோட அலுவலக அனுபவங்களிலிருந்து பேசுவேன்னா, ஒரு பக்கம் பிசியான டெக் சப்போர்ட் வேலை, மறுபக்கம் ஆச்சரியப்பட வைக்கும் ஹாப்பனிங்ஸ் – ரொம்பவே சூப்பர் காம்பினேஷன்!
இப்போ நம்ம ஊரு ஆபீஸ் மாதிரி, வெளிநாட்டிலும் எப்படியோ வேலைக்காரர்கள் இருக்கும். அவர்களும் பிசி, லேப்டாப், மானிட்டர் எல்லாமே வாங்கி, வீட்டுக்குப்போய் வேலை செய்துவிட்டு, ஓய்வுக்குச்சென்றதும், எல்லாத்தையும் பாக்ஸில் போட்டு திரும்ப கொடுத்து விடுவாங்க. ஆனா, இந்த ரெடிட் கதை – “Monitor in the Box” – ஒரு சாதாரண ரிட்டர்ன் இல்லை. இதில் நடந்த சம்பவம் ஒரு சர்ப்ரைஸ் கிளைமாக்ஸ்போலே இருக்கு!
நண்பர்களே, வணக்கம்!
"பெரிய ஹோட்டல்களில் வேலை செய்றது பஞ்சு மெத்தையில் கிடப்பது மாதிரி"னு யாரோ சொன்னாங்க. ஆனா, நம்ம வாழ்க்கையில எல்லாமே பஞ்சு அல்ல. சில சமயம், விதிவிலக்கான விருந்தினர்களும், அவர்களின் விசித்திர கோரிக்கைகளும் நம்ம ஹோட்டல் கதைகளில் கலக்குறாங்க.
இன்னிக்கு நான் சொல்லப்போகும் கதை, ஒரு அமெரிக்காவின் நான்கு வைரம் (4-diamond) ஹோட்டலில் நடந்த ஒரு அசாதாரண சம்பவம். நம்ம ஊரு முகாமை, பெல்வான், விருந்தினர் – எல்லாரும் கலந்த கலாட்டா! இப்படிப்பட்ட விசயங்கள் நம்ம சென்னை, கோயம்புத்தூர், மதுரை ஹோட்டல்களில் நடந்தா நம்ம என்ன பண்ணுவோம்? பாக்கலாமா?
உண்மையிலேயே, ஹோட்டலில் வேலை பார்த்தவர்கள் எல்லாருக்கும் “அடடா, உங்க வேலை ஒரு ரொம்ப ரோமாண்டிக் வேலை போல!” என்று வெளியிலிருந்து சொல்வார்கள். ஆனா, அந்த வசதியும், கனிவும், அதிர்ஷ்டமும் எப்போதும் கிடைக்காது. சில நேரம் வேலை பாக்குற இடத்திலேயே சிரிப்போடு, தலைகுனிந்து நிற்கும் சம்பவங்களும் நடக்கும் – அதிலிருந்து ஒரு கதை தான் இது!
எங்கப்பா, ஒரு ஹோட்டலில் நைட் ஷிப்ட் வேலைக்கு வந்திருப்பேன். அப்படியே டைம் பண்ணி உள்ளே வந்ததும், முன்னாடி இருந்த கூட்டாளி என்னை ஒதுக்கி ஒரு ரகசியமாகச் சொன்னார் – “நம்ம ஹோட்டலில் வந்திருக்குற குழு கொஞ்சம் வேற மாதிரி பாஸ். பெரியவர்கள் மட்டும் பார்த்துக்கூட கூசும் தளத்திலிருந்து வந்திருக்காங்க. பழைய விருந்தினர்கள் சிலர் கிளம்பி விட்டாங்க, கவனமா இருக்கணும்!”
நான், “அட போங்கப்பா, இப்படி எதாவது காமெடி பண்ணுவாங்கலோ?” என்று ஒன்னும் பெரிசா எடுத்துக்கொள்ளல. குழுவில் இருந்தவர்கள் இரவு முழுக்க வெறும் டவல் கேட்குறாங்க, ஐஸ் மெஷின் எங்கே என்று கேட்குறாங்க – அதுவும் சாதாரணமா தான் இருந்தது.
நம்ம தமிழ்நாட்டிலேயே பேருந்தில் போவது ஓர் கலாச்சாரமே. காலை, மாலை எப்போது பார்த்தாலும் பேருந்து நிறைய பேர், நெரிசல், சத்தம், எதையாவது பிடித்து தொங்கும் பயணிகள் ― இது நம்ம அன்றாட காட்சி. ஆனா, அமெரிக்காவுல கூட இதே கதையாம்! பிலடெல்பியா நகரத்தில் நடந்த இந்த சம்பவம், நம்ம ஊர் பேருந்து அனுபவங்களை நினைவூட்டும் விதத்தில் தான் இருக்கு.
"நம்ம ஊரு பேருந்து கதைகள்" மாதிரி, அங்கும் ஒரு பயணி, பேருந்தில் இறங்க நினைக்கும் போது நடந்த காமெடி, அதையும் மீறி ஒரு ஸ்மார்ட் பதில் கொடுத்தது தான் இந்த பதிவு. இதைப் படிச்சா, "இந்த மாதிரி நம்ம ஊர்ல நடந்தா நாம என்ன செய்வோம்?"னு யோசிக்க ஆரம்பிப்பீங்க!
நமஸ்காரம் நண்பர்களே!
வீட்டில் இருப்பவர்களும், வாடகை வீடுகளில் இருப்பவர்களும், ஒருமுறை ஹோட்டலில் தங்கிய அனுபவம் கண்டிப்பா இருக்கும் இல்லையா? அதிலும், ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனில் நடக்கும் சண்டைகள், மன அழுத்தங்கள், சிரிப்பு, கோபம், எல்லாம் கலந்த ஒரு 'விழா' மாதிரி தான்! இப்போ நம்ம கதை – ஹோட்டலில் “எர்லி செக்-இன்” (அதாவது, முன்பே அறையில் புகும் முயற்சி) எப்படி ஒரு கலாட்டாவை ஏற்படுத்தியது என்று திருவிழாவாக இருக்கப்போகுது.
"இங்கே அறைகள் எல்லாம் புக் ஆகிவிட்டது சார்!"
– ஓர் ஹோட்டல் நைட் ஆடிட்டரின் கதைகள்
இரவு வேலை என்றாலே பல பேருக்கு தூக்கத்தை கொஞ்சம் கலைக்குது. ஆனா, ஹோட்டல் 'நைட் ஆடிட்டர்' பணியிலென்னவோ, தூக்கம் மட்டும் இல்லாம, இன்னும் நிறைய வேடிக்கையான அனுபவங்களும் சேர்ந்து தான் வரும்! ஆறு மணி நேரம் மட்டும் வேலை பண்ணுறது இல்லை, யாரோ யாரோ வந்து தேவையில்லாம உங்களைக் கேவலமாக பேசறாங்க, அப்புறம் “நான் VIP மெம்பர்!"ன்னு ஸ்டிக்கர் போட்டு நிக்கறாங்க!
நம்ம ஊர் ரயில் நிலையத்துல இரவு பத்துக்கு மேலே போனா எப்படி எல்லா சீட்டும் புக் ஆயிருக்கும்? ஆனா, யாராவது ஒரு 'டிக்கெட்' தந்திரிக்கலாம், இல்லையா? அதே மாதிரி தான் ஹோட்டல் வாடிக்கையாளர்களும் வித்தை காட்டுவாங்க. நாள் முழுக்க ஓயாத ஹோட்டல் கதைகளில், இந்தக் கதை கொஞ்சம் 'துல்லு' இருக்கு, பாக்கலாமா?
“பஸ் குழு வந்தது! சம்பளம் வரும் மாதம் மாதிரி, இது ஹோட்டல் ஊழியர்களுக்கு ரொம்ப சந்தோஷமான செய்திதான். எல்லாரும் ஒரே நேரத்தில் வந்து செக்-இன் செய்யறது, அதுக்காக விசைகளை எல்லாம் முன்கூட்டியே தயார் பண்ணி வைக்கலாம். ஆனா இந்தக் கதை அந்த மாதிரி இல்லை. இங்க ஒரு பெரிய குழப்பம் நடஞ்சு!”
நம்ம ஊர் விருந்தோம்பல் கலச்சாரம் தெரியும்ங்க? ‘வாங்க வாங்க, பாசமா இருங்க, எது உங்க அறை?’ன்னு அக்கறையோடு செய்வோம். ஆனா ரெட்டிட்-ல ஒரு ஹோட்டல் ஊழியர் பகிர்ந்த கதை, நம்ம ஊரு விசை ஒப்படைக்கும் முறையிலேயே புதுசு கொண்டு வந்திருக்காங்க!
“ஐயோ, இந்த வாரம் போதும் பாஸ்!”
எனக்கு தெரியும், நம்மை எல்லாரும் வெள்ளிக்கிழமைக்கு எப்போதும் காத்திருப்போம். ‘சும்மா இந்த வாரம் எப்படி போச்சு?’னு அலுவலக பையன் கேட்டா, நம்ம மனசுக்குள்ளே ‘அடப்பாவி, நீயும் பார்த்துக்கோ!’னு சொல்லனும் போல தான் இருக்கும்! இந்த வாரம் எனக்கு நடந்த சம்பவம், எல்லா தொழில்நுட்ப ஆதரவு பையன்களுக்கும் இருக்கும் ஹாரர் ஸ்டோரி மாதிரி தான்.