“என் பக்கத்தில் இருந்தவனே அரசன்!”
அப்படின்னு சொல்வாங்க இல்ல, ஆனா இந்த கெவின் மாதிரி யாரும் போடாதேங்க! நம்ம பசங்க எல்லாம் கம்பெனியில் சந்தோஷமா வேலை பார்த்துக் கொண்டிருந்த போது, ஒரு நாள் புதுசா மேனேஜர் கெவின் வந்து சேர்ந்தார். அவரோ, ‘நான் வந்த இடத்துல எல்லாம் வித்தியாசம்’னு, புள்ளிக்குத்தி சிங்கமா அலுவலகத்துல நடந்து வந்தார்.
அவர்கள் பேச்சு பத்தி சொல்லணும்னா, பழைய தமிழ்படங்களில் வரும் ‘நான் தான் ஹீரோ, நீங்க எல்லாம் எதுவும் இல்ல’ மாதிரி! பத்து நிமிஷம் பேசாம இருக்க முடியாது, “நான் அங்க இருந்தப்போ, இந்த மாதிரி ரெக்கார்டு போட்டேன்... இப்படி target அடிச்சேன்...”ன்னு சொல்லி, அவரோட தலை சுழற்சி பத்தி நமக்கே தலையணைச்சு போயிடும்.
எங்கள் உள்ளூர் பாரின் தனிப்பட்ட மயக்கம் கண்டுபிடிக்கவும், அங்கு விதிமுறைகள் மற்றும் சூழல் அமெரிக்காவில் நீங்கள் எதிர்பார்க்கும் வகையில் மாறுபட்டவை. உள்ளூர் கலாச்சாரத்தை அணுகும் இந்த இடத்தை சினிமா காட்சியில் அனுபவிக்கவும்!
இது அமெரிக்கா இல்லைப்பா! ― எல்லாம் நம் நாட்டிலே அமெரிக்க பழக்கமா?
நம்ம ஊரிலே யாராவது சொந்த ஊரிலிருந்து வெளியே போனாலே, நம்ம ரசம் சாதம் கிடைக்குமா, பக்கத்து டீ கடை இருக்குமா, அங்க சாலை விதிகள் எப்படிதான் இருக்கும் என்று கேட்க ஆரம்பிப்பாங்க. ஆனால், வெளிநாட்டு ஹோட்டல் பணியாளர்களுக்கு அமெரிக்கர்களிடமிருந்து வரும் கேள்விகள் கேட்டால், நம்மளே சிரிப்பதும் வருத்தமும் கலந்த ஒரு உணர்வு வரும்!
u/DianthaAJ என்ற அமெரிக்க ஹோட்டல் பணியாளர் ஒருவர் ரெடிட்-இல் எழுதிய கதையை வாசிக்கும்போது, “இது அமெரிக்கா இல்லை!” என்பதே அவருடைய பதிலாக இருக்கிறது. எப்படிப் பாருங்க, அமெரிக்காவை விட்டுப் பக்கத்து நாட்டுக்கு மட்டும் காரில் வந்துவிடுவாங்க; ஆனா, அதுவும் வேறொரு நாடு என்பதையே புரியாமல் நம்ம ஊரிலேதான் இருக்கிறோம் போல கேள்விகள், கோரிக்கைகள், கோபங்கள்...!
இந்த சினிமா தருணத்தில், இரண்டு ராத்திரி கணக்கீட்டாளர்கள் தங்களது கடுமையான மாற்றத்தின்போது நகைச்சுவையான அனுபவங்களை நினைவுகூர்ந்து, கேளிக்கையாக சிரிக்கிறார்கள். அவர்களது ஒற்றுமை, ஹோட்டலின் அடிக்கடி அமைதியான மணிக்காலங்களில் ஒளியை கொண்டு வருகிறது, இரவு கணக்கீட்டு வாழ்க்கையில் எதிர்பாராத நகைச்சுவையை வெளிப்படுத்துகிறது.
ஒரு ஹோட்டலில் இரவு வேலைக்காரராக இருந்தால், ராத்திரியில் நடக்கும் சுவாரஸ்யமான சம்பவங்கள் ஒரு பக்கம், அந்த நேரம் தோழர்களுடன் பேசும் காமெடி அனுபவங்கள் இன்னொரு பக்கம். நம்ம ஊர் "சூப்பர் ஸ்டார்" படங்களில் வரும் அந்த நண்பர்கள் இடையிலான கலாய்ப்புக்குப் போட்டி, ஹோட்டல் வேலைக்காரர்களிடையே கூட, அப்படியே இருக்கும்.
நானும் என்கூட வேலை பார்க்கும் இன்னொரு இரவு வேலைக்காரரும், வாரத்தில் மூன்று நாட்கள் சேர்ந்தே வேலை பார்க்கிறோம். இரவெல்லாம் கஸ்டமர்ஸ் எல்லாம் தூங்கிட்டா, பஜாரு சத்தம் குறைந்ததும், எங்களுக்கு பசங்க மாதிரி பேச ஆரம்பிக்கலாம். அந்த மாதிரி ஒரு இரவு, சுமார் ஒரு வருடத்திற்கு முன்னாடி, நாங்க இருவரும் நம்ம உடம்பு பத்தி பேச ஆரம்பிச்சோம்.
இந்த திரைப்படக் காட்சியில், நான்கு நண்பர்கள் அவர்களது கல்லூரி நாட்களை நினைவுகூருகிறார்கள், அங்கு நகைச்சுவை மற்றும் மேசையின் கீழ் மற忘ிய சாண்ட்விச்கள் உள்ளன. கூட்டுறவுப் பணிக்காலங்களில் அவர்களது உறவு பலப்படுத்தப்பட்டது, இந்த அழகான பழைய இல்லத்தில் நினைவுகளை உருவாக்கி.
கல்லூரி வாழ்கையில் நண்பர்கள் மட்டுமல்ல, அவர்களின் வீட்டு அனுபவங்களும் மறக்க முடியாதவைதான். ஏன், வீட்டில் வந்த சண்டைகளும், சமையல் கசப்பும், roommate-களின் அசிங்கப்பணிகளும், எல்லாம் இனிப்பாகவே ஞாபகம் வரும். ஆனா, ஒரே வீட்டில் பல பேரும் தங்கி, ஒருவருக்கொருவர் கண்டிப்பு காட்டும் விதம் பார்ப்பது ரொம்பவே சுவாரசியமானது!
இந்த உயிர்மிகு கார்டூன்-3D காட்சியில், எங்கள் அவசரப்படுத்தப்பட்ட வரவேற்பாளர் மதிய醉ந்த அழைப்பாளரின் குழப்பத்தைக் சந்திக்கிறார், முன் அலுவலகத்தில் வேலை செய்யும் வேடிக்கையான ஆனால் வருத்தமான தருணங்களை உருவாக்குகிறது.
"எங்க ஹோட்டல் முனைவர் மேசையில் ‘குடி’ போட்டவர் ஒரு கைப்பேசி… கேளுங்க, கண்ணா! இப்படி ஒருவன் வந்தான், ஹோட்டல் வேலைக்கார சாமி சாமி என்று ஆட்டம் போட்டான்!"
சில நாட்கள் விடுமுறையில் இருந்தேன். அதும் போதும், ஒரு நாள் வயிற்றுப்போக்கு வந்தது, 24 மணி நேரம் தலையெழுத்து! என்னாலே முடியல, தொலைபேசியையே தூக்கி எறியணும் போலக் கோபம். அந்தக் கஷ்டம் முடிஞ்சு, நா மீண்டும் வேலைக்கு வந்து, மூன்று நாட்கள் வேலைப் பத்திரிகைகளோடு அடங்காமல் போராடிக்கிட்டிருந்தேன்.
அப்போ தான், மாலைக்கு 5 மணிக்கே, முனைவர் மேசை பக்கத்தில் ஒரு கால். எங்க FD ஏஜன்ட் (Front Desk Agent) ஏற்கனவே அழைப்பில்! எங்க ஹோட்டல் போன், நம்ம ஊர் வங்கி போன் மாதிரி காத்திருக்காம, நேரா மிஸ்ஸாகிடும். அதனால, நானே என் மேசையிலிருந்து அடுத்த கால் எடுத்தேன்.
அடப்பாவி, அழைப்பாளர் பெயர் முழுக்க முழுக்க கம்ப்யூட்டர் ஸ்கிரீனில தெரியும். ஆனா, எங்க ஹோட்டல் வரலாற்றிலும், வருங்கால ரிசர்வேஷனிலும் அந்த பேர் இல்லையே! எப்பவுமே போல, "நன்றி, ஹோட்டல் அழைத்ததற்கு, நான் என் பெயர் பேசுறேன், எப்படி உதவலாம்?"—அப்படின்னு பாசமா பேசினேன்.
அடுத்த நிமிஷம், என்னுடைய அழகான பெண்பெயரை masculine (ஆண்கள்) பெயராக மாற்றி, முழு குரலில் கூச்சல்—"அது உங்க பேர் தானா?" என்கிறார்! நானும் மீண்டும் என் பெயரை சொன்னேன்.
இவரோ, சிரிப்பு ஆரம்பிச்சு விட்டு, ஸ்பீக்கர் போன் மாதிரி முழு ஹாலையும் அதிர வைக்க ஆரம்பிச்சார். "உங்க பேரு ரொம்ப அழகா இருக்கு... 1962, 1963-ல என்ன நடந்துச்சுன்னு நினைவு இருக்கா?" என்று கேட்டார். நான் சிரிக்க இப்போவே "அண்ணா, அதுக்குள்ள என் அப்பா அம்மா கூட பிறக்கல!" என்று சொன்னேன்.
இதோ, இங்க தான் கதையின் திருப்பம். அவருடைய பேச்சு சலிக்க ஆரம்பிச்சது, கண்ணுக்கு தெரியாத குடி வாசனை—‘slurring’ போல! "உங்க வயசு என்ன?" என்று தொடர்ந்தார். நானும், "அதை சொல்ல விரும்பலை," என்று சாயும் நேரம், அவருக்கு கோபம். "இப்போ 2000-ல் பிறந்தவங்களுக்கும் 25 வயசாச்சு! நா அதைவிட கொஞ்சம் பெரிசு!" என்று பசங்க பண்ணினேன்.
அப்படியே "உங்க ஹோட்டலுக்கு எதுக்குப் பேசுறீங்க?" என்று மீண்டும் மீண்டும் கேட்டேன். ஆனா, அவர் திசை மாறி, "நீங்க என்ன நினைச்சுதுன்னு சொல்லு!" என்று புதிர் போட்டார். புரியவில்லை என்றேன். ஒரே கூச்சல், "நீங்க கேக்கலாம், புரியுமா?" என்கிறார்.
"சொல்லாதீங்கன்னா, போன் வைச்சுருவேன்!" என்று கடுமையா சொன்னேன். உடனே, சப்டி, கோபத்துடன் சத்தியம் செய்து பேச ஆரம்பித்தார். "நான் சப்தம் பண்ணலை!" என்று சத்தம் போட்டார். கடைசியில், பொறுக்க முடியாமல் போன் வைச்சுட்டேன்.
அங்கே திணறிய FD ஏஜெண்ட்டை, "இந்த பேர் வந்தா கவனமா இரு!" என்று எச்சரித்தேன். அவர் மீண்டும் கால் செய்தார். இந்த முறை, FD ஏஜெண்ட் நேரா “எப்படி உதவலாம்?” என்று கேட்டதும், ஒரே மாதிரி கலாட்டா – அழைப்பை துண்டித்தார்.
இந்த புகைப்படத்தில், வாடிக்கையாளர் சேவை பிரதிநிதி, சேவையை ரத்து செய்ய விரும்பும் வாடிக்கையாளரை கவனமாகக் கேட்கிறார், தொழில்நுட்ப ஆதரவு தொடர்புகளில் உள்ள சவால்களை வெளிப்படுத்துகிறது.
"அண்ணா! என் சேவையை உடனே ரத்து பண்ணுங்க!" – இப்படி ஒரு அழைப்பை வாங்கினாலே, நமக்கு ஆட்டம் தான் ஆரம்பம். வாடிக்கையாளர் சேவை மையங்களில் வேலை பார்த்தவர்கள் எல்லாம் இதைப் போல சிக்கலான சம்பவங்கள் வந்தால், 'ஓஹோ! இன்னும் ஒரு ஸ்பெஷல் கிளையண்ட்'னு மனசுக்குள்ளே சிரிச்சிருப்பாங்க. ஆனா, இந்தக் கதையிலோ, வாடிக்கையாளர் மட்டும் தான் சிரிக்காமல், மற்றவங்க எல்லாம் சிரிச்சிருக்கிறாங்க!
ஒரு நாள், ஒரு வாடிக்கையாளர், "நான் சேவையை ரத்து செய்யணும்"ன்னு அழைக்கிறார். ஆனா அவர் "tech support" குழுவுக்கு திருப்பி விட்டாங்க. நம்ம கதாநாயகன், அப்படியே பண்போடு, "எனக்கு உங்கள் கணக்கு விவரங்கள் (phone number) கொடுத்தா, சரியான டிபார்ட்மெண்ட்கே இணைத்து விடுகிறேன்"ன்னு சொல்கிறார்.
இதுக்கு எதிர்பார்க்கும் பதில் வருமா? இல்லை! வாடிக்கையாளர், "நான் ஏற்கனவே பலமுறை தவறாக இணைக்கப்பட்டேன், நீங்க எதுவும் கேக்காம உடனே transfer பண்ணுங்க!"ன்னு பிடிவாதம் பிடிக்கிறார். நம்மவர், "அதனால தான் உங்கள் விவரம் தேவை. இல்லையானா, மீண்டும் தவறாகவே சேர்ந்துவிடுவீர்கள்"ன்னு எவ்வளவு சொல்லியும், அவர் கேட்கவே மாட்டேன் என முடிவெடுத்தார்.
ஒரு பிரச்சினை கொண்ட ஹோட்டலின் குழப்பமான சூழ்நிலையை காட்சிபடுத்தும் புகைப்படம், மிக மோசமான வேலை அனுபவங்கள் உயிர்ப்பெறும் இடம்.
வணக்கம் நண்பர்களே!
ஒரு நல்ல ஊழியன், ஒரு நல்ல ஹோட்டல், ஒரு நல்ல மேலாளர் – இதெல்லாம் நம்ம ஊர்ல பத்துப் பேரில் ஒருத்தருக்கு கூட கிடைக்குறதில்லை. ஆனால், ஓரு ஹோட்டல் பணியாளருக்கு நடந்த இரு வார அனுபவத்தை கேட்டீங்கனா, பசங்க எல்லாம் "அப்பா... இது நம்ம ஊரு சீரியல் கதை மாதிரி இருக்கு!"னு சொல்லி ஓடிப்போவாங்க!
நாம் எல்லாரும் பார்த்திருப்போம் – "ஹோட்டல் வேலைன்னா சுலபம், ஏதாவது டீ கொடுத்து, சாவணியை போட்டுகிட்டு, ஸ்டார்ஸ் பார்க்கும் வாழ்க்கை!" அப்படின்னு நினைச்சிருப்போம். ஆனா, இந்த ஹோட்டலில் நடந்ததை கேட்டீங்கனா, நம்ம ஊரு சூரியவனும், புஷ்பாவும் கூட ஓரளவு திகைத்து போயிருவாங்க!
குளியலறை உடைகள் இல்லாததால் மூன்று விருந்தினர்கள் ஆகியோர் தங்கள் கவலையை வெளிப்படுத்துகிறது. இந்த சினிமா காட்சி, ஒரு ஹோட்டல் தங்குமிடம் எதிர்பாராத சவால்களை எதிர்கொள்வதற்கான மாறுபாட்டை காட்டுகிறது.
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊரு ஹோட்டல்கள்ல யாராவது வாடிக்கையாளர் சின்ன விஷயத்துக்கே சண்டை போட்டது கேட்டிருப்போம். ஆனா, வெளிநாட்டு ஹோட்டல்ல குளியல் ஆடையைக் (Bathrobe) கவலைப் பட்டுக்கிட்டு, அதுக்காக ரிசெப்ஷன் மேடம்/சார்-க்கு நோட்டுக் கொடுத்த சம்பவம் நடந்திருந்தா, நம்ம தமிழர்களுக்கு அது சிரிக்கும் கதையே!
இது ஒரு அமெரிக்க ஹோட்டல் ரிசெப்ஷன் பணியாளரின் அனுபவம். அவங்க சொல்றதை நம்ம ஊரு ஸ்டைல்ல சொல்லணும்னா, "தம்பி, பாத்த உடனே trouble nu தெரியுது, இவங்க இருக்கிற வரைக்கும் ஒவ்வொரு சிப்டும் கஷ்டம்தான்!"
இந்த வண்ணமயமான அனிமே-பிரேரணையிலான காட்சியில், உள்நுழைவு சிக்கல்களை எதிர்கொள்ளும் பயனருக்கு IT ஆதரவு ஊழியர் வழிகாட்டுகிறார், தொழில்நுட்ப ஆதரவு மையத்தில் செயல்முறை மற்றும் கணக்கு கோரிக்கைகளை கையாள்வதின் சிக்கல்களை ஒளிபரப்புகிறார்.
ஒரு நாளும் அமைதியா இருக்குமா இந்த ஐடி ஹெல்ப்டெஸ்க் வேலை! நம்ம ஊர் சாப்பாடு போலவே, ஒவ்வொரு நாளும் ஒரு சுவாரசியம். "என்ன சார், இந்த கணக்கு ஏன் லாக்அவுட் ஆகுது?" என்று ஆரம்பிக்கிறார்களே, அதுவே ஒரு 'உலக நகைச்சுவை நாள்' மாதிரி.
அப்படிப் போன வாரம் ஒரு கலாட்டா கால் வந்தது. ஒரு பெரிய நிறுவனத்தில் ஹெல்ப்டெஸ்க் டீம். வேலை என்ன? யாராவது லாகின் பிரச்சனை, கணக்கு ரீ-ஆக்டிவேஷன் மாதிரி விஷயங்களுக்கு மட்டும் துணை. அந்த வெளியே எல்லாம் நமக்கு ‘ஆட்டோமேட்டிக்’ முற்றுப்புள்ளி.
ஒரு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட டெவ்ஓப்ஸ் குழுவானது இணைந்து பணியாற்றும் கோப்புரம், இன்று தொழில்நுட்ப சூழலில் மென்பொருள் மேம்பாடு மற்றும் ஆதரவை இணைக்கும் முறையை விளக்குகிறது.
"ஏய், அந்த வேலை முடிச்சாச்சா? அந்த ஹேண்ட்ஓவரு டாக்குமென்ட் தயார் பண்ணிட்டீங்களா?"
இப்படி கேட்டால் யாரும் அலட்சியம் செய்ய முடியாது. ஆனால் ஒரு DevOps இன்ஜினியருக்கு வந்த அனுபவம் கேட்டீங்கனா, நேரில் சந்திக்காமல் நம்ம ஊர் சினிமா மாயாஜாலம் மாதிரி இரட்டை வேடம் போட்டு நம்மையே நாமே ஹேண்ட்ஓவர் பண்ணிக்கொண்ட கதை இது!
நம்மில் பலர் பெரிய நிறுவனங்களில் வேலை பார்த்திருப்போம். அங்கே ஒரு வேலை ஒன்றுக்கு மூன்று மேனேஜர், நாலு குழு, அனேகமாக எப்படியும் ஒரு கடைசி நிமிஷம் "அர்ஜென்ட்" மின்னஞ்சல் வரும். அந்த கேள்வி எப்போதும்: "இந்த டாக்குமென்ட் வேண்டும், உடனே!"
இப்படித்தான் இந்த DevOps நண்பருக்கும் நடந்தது.
