இப்போது சொல்லப்போகும் கதையை படிக்கும்போது, நம்ம ஊரு பேருந்து அல்லது ரயில் டிக்கெட் கவுண்டரில் நடக்கிற வம்புகளை நினைவு கூருவீங்க! "அண்ணே, நான் டிக்கெட் எடுத்தேன்... ஆனா எந்த பேருல தெரியல... அட, ஆவணமும் இல்ல... ஆனா நம்ப முடியலையா?" இப்படி ஒரு சம்பவம் அமெரிக்க ஹோட்டல் ரிசப்ஷனில் நடந்திருக்கிறது. அதை படிக்கும்போது, நம்மில் யாராச்சும் அங்கே இருந்திருந்தா எப்படி கஷ்டப்பட்டிருப்போம் என்று சிரிக்கத் தோணும்!
நமஸ்காரம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊரு காட்டுப்பாம்பை விட, கடையில் பரிசு வாங்க வர்றவங்க கிளப்புற சண்டை தான் கொஞ்சம் அதிகம். "ஓர் ஆளு மரியாதை இல்லாம நடந்துக்கிட்டா, கடைசி நேரத்தில அவனுக்கு என்ன நடக்கும்னு பாருங்க!" என்று சொல்வது போல ஒரு சூப்பர் சின்ன விசயம் இன்று நம்ம தளத்தில் வாசிக்கலாம்.
எப்போதாவது நம்ம ஊர்க்கடைக்கு போனதா, அங்கே நம்மை ஆச்சரியப்பட வைக்கும், சில சமயம் தலை பிசுங்க வைக்கும் சம்பவங்கள் நடந்திருக்குமா? அதாவது, ஒருவர் எப்போதும் தவறு செய்யற மாதிரி, மீண்டும் மீண்டும் அதே மாதிரி சம்பவம் நடக்குது. அப்படி தான் ஒரு ரெடிட் (Reddit) பயனர் u/liog2step சொன்ன கதையை பார்த்ததும், நம்ம ஊரிலேயே நடக்கிற மாதிரி இருந்தது!
நம்ம ஊர் மக்கள் எல்லாருமே காசு கொடுத்து ஹோட்டலில் தங்கும்போது, "அழகான காட்சி" கிடைக்கணும் என்பதுக்கு பேராசை. அந்தக் காட்சியைப் பிடிக்கணும், படம் எடுக்கணும், ஸ்டேட்டஸ்ல போடணும் – இதெல்லாம் ஒரு பாட்டை மாதிரி. ஆனா, அங்க இருக்குற மாதிரி இல்லாம, கடற்கரை இல்லாத நகர ஹோட்டலில் கடல் காட்சி கேட்பது நம்ம ஊர் கல்யாணத்தில் பனீர் ப்ரியாணி கேட்குற மாதிரியே தான்!
ஒரு நாள், ஒரு நகர ஹோட்டலின் முன்பணியாளர் (Front Desk) அனுபவம், ரெடிட்-இல் பலரையும் சிரிக்க வைத்தது. அது போல நம்மும் ஒரு தடவை படிக்கலாம் வாங்க!
வணக்கம் நண்பர்களே!
ஒரு ஹோட்டலுக்குள் காலடி வைப்பது எல்லாருக்கும் ஒரு சிறிய திருவிழா மாதிரியே இருக்கும். “அந்த ரூம் ரெடி ஆச்சா?”, “வீஃபி எங்கே?”, “காலையில் டீ கொடுப்பீங்களா?” – இப்படி கேள்விகள் நம்ம மனசுக்குள்ளே ஓடிக்கொண்டே இருக்கும். ஆனா அந்த கேள்விகளுக்கு பதில் சொல்ல வர்ற ஹோட்டல் ரிசப்ஷனும் ஒரு தனி சாகசம் தான்! இன்று, ஒரு ரெடிட் பதிவைத் தழுவி, நம்ம ஊர் ஸ்டைல்ல ஒரு கதை சொல்ல போறேன். சும்மா கேளுங்க, சிரிங்க!
நம்ம ஊரில் வேலைக்காரர்கள் கூட பெரிய பதவிக்காரர்கள் போல நடந்து கொள்வதை நம்மெல்லாம் பார்த்து பழகியே இருக்கோம். சும்மா ஒரு கடை, அதில ஒரு ஊழியர் – அவங்கதான் இந்த கதையின் ஹீரோ, 'கெவின்'. பெயர் மட்டும் இங்கிலீஷ், ஆனா இவருடைய சின்ன சின்ன 'அட்டகாசங்கள்' நம்ம ஊரு 'பாஸ்'களுக்கு நிகரா இருக்குமே தவிர, குறைவா இருக்காது.
கொடுமையான சண்டை, காமெடி கலந்த சம்பவங்கள், வேலைக்கு வராத மனம் – எல்லாமே இந்த கெவின்’னோட வாழ்க்கையில ரெண்டு கையால புரட்டிப் போட்ட மாதிரி. இந்த பாட்டுக்காரர் கதை கேட்டீங்கன்னா, உங்க ஊர் கடையிலயே வேலை செய்யும் அந்த 'சாமி'ங்க, 'துரை'ங்க, 'ராம்'ங்க எல்லாரும் ஞாபகம் வருவாங்க.
யாருக்குத் தெரியும், ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனில் வேலை செய்கிறவர்கள் அப்படியே சும்மா இருக்கிறார்கள் என்று நினைக்கிறீர்களா? இல்லையே! அவங்க வாழ்க்கையில் தினமும் புதுசு புதுசு டிராமா நடக்குது. ஒரு கத்திப்போல் கூர்மையான வாடிக்கையாளர் விமர்சனம், யாராவது கார்ப்பரேட் வாடிக்கையாளரின் கோபம், குளிர்ந்திருக்கும் ஏசி, கதிரவன் போல வெயில் – இப்படி எல்லாமே ஹோட்டல் முன்பதிவாளர் வாழ்க்கையின் ஒரு பகுதி. ஆனா, நம்ம கதை இன்னும் கொஞ்சம் “பெரிய விஷயம்தான்”!
ஒரு இரவு, அடிக்கடி சத்தமில்லாமல் வேலை செய்யும் ஹோட்டல் முன்பதிவாளர் ஒருவருக்கு, இரவு 12 மணியளவில் ஒரு அழைப்பு வருகிறது. “மாமா, என் ரூம்ல கழிவறை அடைஞ்சுருச்சு!” என்று ஒருவர் அழைக்கிறார். இப்போ, நம்ம ஊர்லே, வீட்டுலே கூட கழிவறை அடைஞ்சா, வீட்டுக்காரி, அப்பா, பக்கத்து வீட்டு அண்ணன் – யாராவது ஓடிட்டு வந்து, பிளஞ்சர் எடுத்து அலம்பி விடுவாங்க. ஆனா ஹோட்டல் என்றாலே அது ஒரு பெரிய ‘ப்ராசஸ்தான்’!
எப்போதுமே விருந்தினர்களுக்கு ஹோட்டலில் சேவை செய்வது சுலபமான விஷயம் இல்ல. சிரிப்பு சத்தமும், கண் சிமிட்டும், தனித்துவமான கோரிக்கைகளும், எல்லாமே அடிக்கடி எதிர்படுவோம். ஆனா, சில நேரங்களில், சின்ன விஷயங்கள் கூட நம் மனசுக்கு பெரிய சந்தோஷத்தை தரும். அந்த மாதிரியான அனுபவம் தான் இந்த கதையில்.
"ஏய், ஊபர்-க்கே சொல்லி சொர்க்கச் சொல்வீங்களா?" – இப்படி ஒரு வாடிக்கையாளர் கேட்டால் என்ன செய்வீர்கள்? எல்லாம் நம்ம ஊரு விசாரணை மாதிரி இல்ல, கனடாவில் நடந்த இந்த அனுபவம், நம்ம தமிழர்களுக்கு ரொம்பவே நெருக்கமானதுதான்! ஏன், நம்ம ஊரிலும் தான், ஒரே பெயருள்ள ஹோட்டல், மருத்துவமனை, திருமண மண்டபம் என எத்தனை தடவை அவசரத்தில் தவறுதலாக போயிருக்கோம்?
இந்த சம்பவம் நடந்தது கனடாவில். அங்கே "D Hotel" என்ற பிரபலமான ஹோட்டல் சங்கம். ஒவ்வொரு நகரத்திலும், அந்த நகரத்தின் பெயரை சேர்த்து, "D Hotel Toronto", "D Hotel Ottawa" மாதிரி வைத்திருக்காங்க. ஆனால், ஒரே நகரத்தில் கூட மூன்று D ஹோட்டல்கள் இருந்தால்? அதுவும் ஒவ்வொன்றும் மூன்று வேறு இடங்களில், மூன்று வேறு ரீதியில்!
அண்ணாத்தா, அலுவலகம் என்றாலே நம்ம ஊருல "சின்ன சின்ன சண்டைகள், அதுல பெரிய பெரிய காமெடி"ன்னு சொல்லுவாங்க. பக்கத்து அலுவலகம், பக்கத்து பைத்தியக்காரன், பக்கத்து கழிப்பறை... இவை இல்லாம நம்ம வாழ்க்கை சுவாரஸ்யம் குடா இல்ல! ஆனா இந்த கதையை கேட்டா, "அடப்பாவி, இவங்க எல்லாம் ஒன்னும் குறையலப்பா!"ன்னு நீங்களும் சொல்லுவீங்க.
நம்ம ஊர் நண்பன் ஒருத்தர், தன்னோட Tech company-க்கு ஒரு நல்ல கட்டடத்துல space rent பண்ணிருக்காரு. அந்த கட்டடத்துல பல கம்பனிகள் வேலை பாக்கறாங்க; எல்லாருக்கும் தனி அலுவலகம், ஆனா சில வசதிகள் மாத்திரம் பகிர்ந்து பாக்கணும். நம்ம நண்பருக்கு, "சுத்தம் தான் சுகம்"னு strong belief. அதனாலும், நல்ல cleaning staff வைத்து, தன் அலுவலகமும், அவங்க கழிப்பறையும் பாத்திக்கறாரு.