இந்த சினிமா காட்சியில், விசாக்கள் அடிக்கடி இழந்ததால் ஏற்படும் கஷ்டங்களை முகம்காணும் ஹோட்டல் பணியாளர்கள், பல விருந்தினர்களின் மறக்கக்கூடிய பழக்கங்களை நிர்வகிக்க போராடுவார்கள்.
எப்போதும் ஹோட்டலில் வேலை பார்த்திருப்பவர்களுக்கு ஒரு மாதிரி விசேஷ அனுபவங்கள் கிடைக்கும். நம்ம ஊரில் வீடு, தளபாடம், சாப்பாடு எல்லாத்தையும் கவனிக்குற மாதிரி, வெளிநாட்டில் ஹோட்டல் ஸ்டாப்கள் வாடிக்கையாளர்களை கவனிக்கணும். ஆனா, சில வாடிக்கையாளர்கள் வந்துட்டா, "அண்ணா, ரூம் கீ போயிடுச்சு!"ங்கற மாதிரி தினமும் பத்து தடவை சொல்லி நம்ம உயிரை எடுக்குறாங்க!
இதுலயும், ஒரு பெரிய கம்பெனி ஊழியர்கள் வந்து, வாரக்கணக்காக தங்குறாங்க. இவர்கள் கையில் கீ கார்டு இருந்தா போதும் — அது பாக்கும் போது சாம்பார் பொடியா, பசும்பாலா, குப்பையா தெரியாது. இப்படி ஒரு கதை தான் இப்போ உங்களுக்கு சொல்ல போறேன்.
இரவின் அமைதியில், ஒரு ஹோட்டல் வரவேற்பாளர் எதிர்பாராத நிகழ்வுக்கு முகம் கொடுக்கிறார், குளிர்ந்த விருந்தினர் வந்துவந்த போது, வரவேற்பின் வசீகரத்தை வெளிப்படுத்துகிறது. இந்த சினிமா காட்சி, ஹோட்டலில் வேலை செய்வதற்கான உண்மையை மற்றும் எதிர்பாராத சவால்களை எடுத்துக்காட்டுகிறது.
இன்றைய ஹோட்டல் கதையை படித்ததும், நம்ம ஊர் ரயில்வே நிலையத்தில் டிக்கெட் காட்டி, “இது ஜூன் மாதத்துல வாங்கினது, இன்னும் பயணிக்கலையே!” என்று சண்டை போடும் பேராசை பயணிகள் நியாபகம் வந்தது! மெட்ராஸ், கோவை, மதுரை – எங்கயும் ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனிஸ்ட் வேலை நம்ம நண்பர்கள் பார்த்திருப்பாங்க. ஆனா, இப்படி ஒரு வாடிக்கையாளர் அனுபவம் ஒவ்வொருவருக்கும் கிடைப்பதில்லை!
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊரு ஹோட்டல் ரிசப்ஷன் டெஸ்க்-ல வேலை பார்த்து பாத்தா, ஓர் நாள் கூட சும்மா போகாது. "தலைவனே! உங்க வேலை ரொம்ப 'cool'னு தோணுதே!" னு சொல்வோங்க, ஒரே நாளும் முழுசா நடந்ததை கேட்டா, சிரிப்பும் வரும், வெறுப்பும் வரும்! அதிலயும், காலையிலே எலும்பு முறிஞ்சு ஒரு சாபத்துல வீழ்ந்து போறது மாதிரி, 'early check-in' கேட்டு வர்றவங்க – சாமி, இந்த பாக்கியமே நம்மக்கேனோ!
"இப்போ என்னடா நடக்குது?"
இது தான் அந்த இரவின் முழு கதையா சொல்லணும்னா சரியான கேள்வி! விருந்தினர் வீடு (Hotel Front Desk) வேலைன்னா, நிம்மதியா இருக்க முடியுமா? நம் தமிழ் ஊர் மூலைவிட்டு, பாம்பு பண்ணை, சினிமா ஹால், சுந்தல் கடை எல்லாம் போனவங்க கூட இந்த கதை கேட்டா கையடி போடுவாங்க!
அண்ணாச்சி, நண்பர்கள் வாழ்க்கையில் நம்மள நொய்க்கும் சில பழக்கங்கள் இருக்குமே, அதுக்கு பழி வாங்குறதுலயும் ஒரு சுகம் இருக்கு! அப்படி ஒரு சின்ன பழிவாங்கல் கதையை பத்தி இப்போ சொல்லப் போறேன். இது கல்லூரி நாட்களில் நடந்த ஒரு உண்மை சம்பவம் – அது கூட 35 வருஷமா மறக்க முடியாத அளவுக்கு ஹிட் ஆன பழிவாங்கல்!
கல்லூரி வாழ்க்கைன்னா, நம்ம நண்பர்களோட கூட்டம், பயணங்கள், சிரிப்பு, சண்டை, சண்டைக்குச்சி எல்லாமே இருக்கும். அந்த மாதிரி ஒரு சமயத்தில், நம்ம கதையின் நாயகன் – Reddit-ல u/Silent-Warning5654ன்னு ஒருவர் – தன்னோட கார் எடுத்துக் கொண்டு, நண்பர்களோட சுத்தி சுத்தி பயணப்படுகிறார். சாமான்யமாக, நம்ம ஊர்ல காரோட நண்பர்களோட கல்யாணம், கும்பிடுகிற கூட்டம், பசங்க பயணங்கள் – எல்லாமே சில கலாட்டா சம்பவங்களை உருவாக்கும்.
நமக்கு எல்லாம் "காதல் பண்ணுறதுனால எவ்வளவு தூரம் போயிருப்பீங்க?"ன்னு கேட்டா, அதிகப்பட்சம் வண்டி பிடிச்சு பசுமை பூங்கா தான்! ஆனா, அமெரிக்காவில ஒரு கேவின், காதலுக்காக ஸ்பெயினுக்கே பறந்தார். அது ஒரு வார இறுதி மட்டும் தான்! இந்த காமெடி கலந்த காதல் பயணத்தைப் பற்றி வாசிச்சதும், நம்ம ஊர் சூரியன் மாதிரி சிரிப்பே வந்தது.
வெளிநாட்டு வேலைக்காரர்களும், நம்ம ஊர் அலுவலக வேலைகளும் ஒன்றும் வித்தியாசமில்லை. எங்கணும், ஒரு "கேவின்" கிடைப்பது கெட்டவாச்சே! கேவின்ன்னு சொன்னாலே, அறிவு குறைவு, போட்டிக்கு அப்பாற்பட்ட முடிவுகள், எல்லாத்தையும் சேர்ந்த ஒரு தனி வகை மனிதர்.
"பசங்க ரொம்ப கலாட்டா பண்ணுறாங்கன்னா, நம்ம வேலை லைஃப் தான் சிரமமாடா!" – இது ஹோட்டலில் வேலை பார்க்கும் பலரின் மனநிலையே. அதுவும் ராத்திரி துவக்கம் முதல் அதிகாலை வரை கண் விழித்து காத்திருக்கணும் என்றால், இன்னும் கொஞ்சம் அதிகம் தான் சிரமம். இந்தக் கதை படிக்கிறீங்கன்னா, நம்ம ஊர் சுடு டீ கடை பக்கத்துல நடக்குற காமெடி மாதிரியே ஒரு கதை.
ஒரு நண்பர் சொன்னார் – "அண்ணே, ராத்திரி ஷிப்ட் முடிஞ்சதும் யாராவது கூட இருந்தா, சின்ன சின்ன சந்தோஷம் தேடி போய்டுவோம். இல்லனா, மனசு நிம்மதியா இருக்காது!" அப்படியே, ஒரு வெள்ளிக்கிழமை இரவு, ஹோட்டல் முன்புறம் நடந்த கலாட்டா இதோ உங்க முன்னே...
இந்த சினிமா காட்சியில், குழந்தை பராமரிப்பின் mischievous உலகத்தில் நுழைகிறோம்—மடிப்புகள் கொள்ளையடிக்கப்படும் மற்றும் மறக்க முடியாத தருணங்கள் எங்கள் ஆரம்ப ஆண்டுகளை உருவாக்குகின்றன. என் ஆரம்ப பள்ளி எதிரியின் காமெடி கதையை மற்றும் அதன் பிறகு ஏற்பட்ட குழப்பத்தை விவரிக்க எனக்கு இணைவீர்கள்!
நம்ம எல்லாருக்கும் பள்ளிக்கூட காலத்தில் ஒரு 'வலி'க்காரன் இருக்கான் இல்லையா? சின்ன வயசுல சண்டை, திட்டல், ஆள் கலாய்ப்பு, அப்புறம் “நீயே என் நண்பன் இல்ல”ன்னு புலம்பல் – இந்த எல்லாத்துக்கும் காரணமா ஒருத்தர் கண்டிப்பா இருக்குவார். என் பக்கத்து வீட்டு ராணி ராசியோ, உங்க வகுப்பில அந்த பாஷை பண்ணும் பையனோ – இப்படி ஒவ்வொருவருக்கும் ஒரு 'எதிரி' இருக்கான்.
சும்மா சொல்லணும் என்றால், அந்த எதிரியை யாராவது சமாளிச்சு, நம்ம கண்ணுக்குத் தெரியாம எப்படியாவது பழி வாங்கினா, அந்த சந்தோஷம் சொன்னா புரியாது! இப்படி தான் ஒரு ரஷ்ய ஸ்கூல் பசங்க கதை, நம்ம ஊரு வாசகருக்கும் ரசிக்கச் சொல்ல வந்திருக்கேன்.
இந்த கலர்பூட்டிய கார்டூன்-3D காட்சியில், புதிய HOA விதிகள் அமலுக்கு வந்த போது எங்கள் அமைதியான townhouse சமூகத்தில் மோதல்கள் எழுகிறது. மார்கஸின் கடுமையான அணுகுமுறையால் எல்லாம் மாறுமா?
அதிகாரம் கொண்டவர்களும், விதிகள் பிடித்தவர்களும் எங்கேயும் ஒழுங்கு கட்டும் பெயரில் கல்யாணம் கட்டிடுவாங்க. ஆனால், அந்தக் கட்டுப்பாடுகள் எல்லாம் எப்போதும் நல்ல முடிவுகளையே தருமா? இதோ, அமெரிக்காவின் ஐடஹோ நகரத்தில் நடந்த ஒரு சம்பவம், நம் தமிழ் வாசகர்களுக்கும் பக்கா சிரிப்பை ஏற்படுத்தும்.
நம் ஊரிலே ‘அரசாங்கம்’ என்றால், ஊராட்சி, நகராட்சி, வார்டு உறுப்பினர் என வரிசை. அங்கோ, அமெரிக்காவில் ‘HOA’ (Home Owners Association) என்பதொரு குடியிருப்புத் தாளாளர் குழு. நம்ம ஊர் ‘அப்பார்ட்மென்ட் அஸ்ஸோசியேஷன்’ மாதிரி தான். பொதுவாக இந்த குழு, சுத்தம், தோட்டம், பாதுகாப்பு மாதிரி சில பொது வேலைகளுக்குத்தான் கவனம் செலுத்தும்.
ஆனால், இந்த கதை சுவாரசியமா போனது, புதுசு Marcus என்ற ஒரு இணைநகரர், குடியேறி, உடனே HOA board-ல் சேர்ந்து, ‘சட்டம் சொன்னா சட்டம்தான்!’ என்று ஆரம்பித்தார். இப்போது பாருங்க, Marcus வந்த நாளிலிருந்தே, எல்லா வீட்டிலும் விதி மீறல்கள் கண்டுபிடித்து, அபராதக் கடிதம் அனுப்ப ஆரம்பித்தார்.
ஒரு வீட்டிலுள்ள அம்மாவுக்கு, வாசற்படி மாட் பழுப்பு கலரல்ல, கறுப்பு அல்லது பழுப்பு கலர் இல்லாததற்காக அபராதம் வந்துவிட்டது. இன்னொரு வீட்டில், காரின் முனை 3 இஞ்ச் வெளியே நின்றது என்பதற்காகவும் அபராதம்! நம்ம கதாநாயகன் வீட்டில், பையன் பள்ளியிலிருந்து வந்தபோது ஸ்கேட் போர்டு வாசலில் நாலு மணி நேரம் தூங்கியதற்காகவே ‘recreational equipment must be stored out of sight’ என்று அபராதம்.
நம்ம ஆளோ, Marcus-ஐ நேரில் கேட்டார்: "சிறிய விஷயங்களுக்கு ஒரு வார்னிங் குடுத்து விட்டா போச்சுல்ல?" Marcus சொன்னார், “விதி என்றால் விதிதான். ஒரு விதியில் தளர்ச்சி கொடுத்தா எல்லாம் தப்பும்.”
இங்கதான், நம் தமிழ் மக்கள் கைதட்டும் இடம். Marcus போலே ஒரு ‘சட்டம் சொன்னா சட்டம் தான்’ ஆளுக்கு, நம்ம ஊரு பையன் என்ன பண்ணுவான்? கம்பீரமா, 47 பக்க HOA விதிகளை வாசிச்சு, Marcus உட்பட எல்லாரும் அனுசரிக்காத விதிகளை கிளம்ப ஆரம்பிச்சார்!
தினசரி போராட்டங்களை சினிமா போன்று காட்சியளிக்கும் இந்த படம், கடினமான விருந்தினர்களை சந்திக்கும் போது ஏற்படும் சோர்வு மற்றும் வருத்தத்தைப் பிரதிபலிக்கிறது. விருந்தோம்பல் துறையில் எதிர்கொள்ளும் சவால்களைப் புரிந்துகொள்ள எளிதாகக் காட்டுகிறது.
“ஏய், உனக்குக் கோபம் வரலையா?”
அப்படின்னு நம்ம வீட்டு அக்கா வீட்டுக்காரர்கிட்ட கேட்டது போல, ஒரு ஹோட்டல் முன்பணிப் பெட்டியில் வேலை பார்க்கும் அமெரிக்க நண்பர் Reddit-இல் எழுதியிருக்கிறார். அந்த மனநிலை, நம்ம ஊரிலே தினமும் ‘customer is always right’ன்னு அடிக்கடி தலைக்கு மேலே வைத்துக் கொண்டாடும் தலைமை அலுவலக ஊழியர்களுக்கு செஞ்சு காட்டும் மாதிரி இருக்கு!
இப்போ பாருங்க, ஒரு வாரமா ஒரே நபர் ஹோட்டலில் முன்பணிப் பெட்டியில் எல்லா வேலையும் ஒன்டரா பார்த்திருக்கிறார். பயங்கரமாக வாடிக்கையாளர்களின் கோபத்தையும் வசைப்பாடல்களையும் தாங்கியிருக்கிறார். இந்தக் கதையைப் படிக்கும் போது, நம்ம கூடவே தங்கும் ஹோட்டலில் ரிசெப்ஷனில் இருக்குற பையன்/பொண்ணு நினைவிற்கு வரலையா? “சார், ரூம் இன்னும் ரெடியா வரல, கொஞ்சம் நேரம் ஆளுங்க”ன்னு மன்னிப்பு கேட்கும் அந்த முகம்!
