கடை மூடுற நேரம் வந்தா, கடைக்காரருக்கும் ஓய்வு! ஆனா, சில வாடிக்கையாளர்கள் அப்போதிருந்து தான் கதையை ஆரம்பிப்பாங்க. “அண்ணே, இன்னும் இரண்டு நிமிஷம் இருக்கு, கதவு திறந்திடுங்க!”ன்னு ஜன்னலு ஒட்டி நிக்கிறாங்க. அப்படியே, அவரோட மொபைல் போன்லே நேரம் காட்டி, “இப்ப தான் மூடணும், இன்னும் நேரம் இருக்கு!”ன்னு வாதம் செய்ய ஆரம்பிக்கிறாங்க. இதெல்லாம் நமக்கு புதுசு இல்ல, இல்லையா?
நமஸ்காரம் நண்பர்களே!
இந்த உலகத்தில் பெரிய பெரிய கதைகள் நடப்பது எல்லாம் திரைபடங்களில் மட்டும் தான் என்று நினைத்தால், இப்போ நம்ம கண்ணு முன்னாடியே ஒரு முழு கதை நடந்துருக்கு. “ஹோட்டல் முன்பணியாளர்” என்று சொன்னாலே, பக்கத்து வீட்டு சுந்தரி முதல் பெரும் பணக்காரர் வரைக்கும் எல்லாம் எப்படி நடந்துகொள்கிறார்கள் என்று உங்ககிட்ட சொல்வாங்க. ஆனா, இந்த கதை மட்டும் ரொம்பவே வித்தியாசமானது, அதுவும் நம்ம ஊர் பஞ்சதந்திர கதைகளுக்கு சற்றும் குறையாது!
ஒரு நாள் ஹோட்டலில் இரவு வேளையில் முன்பணியாளர் வேலை பார்த்துக்கொண்டிருந்தாராம். அப்போ ஒரு வாடிக்கையாளர் வந்தார், முகத்தில் புன்னகை பூத்துக்கிட்டு, பக்கத்துல ஒரு மெடம் உடன். ரொம்பவே நட்பாக பேசினார். அவருக்கு இரண்டாவது நாள் இன்னொரு பதிவு இருக்கின்றது என்று முன்பணியாளர் கவனித்தார். ஒரு வாடிக்கையாளர் இரு பதிவு? அது கூட சரி, இரண்டு பேருடன்? அதுவும் இரண்டு பேரும் வேறு வேறு பெண்கள் என்றால்? நம்ம ஊரில் சொல்வாங்க, “இவன் தான் எலுமிச்சை சாறு, எங்க போனாலும் கலக்குது!”
“பார்கிங் தான் பாக்குறா? எங்க ஊர் ஆண்கள் எல்லாம் தெருவில் கார் நிறுத்தி சாமி கும்பிடுவாங்க. ஆனா இங்க பார்கிங்-ஐ மட்டும் சும்மா விட மாட்டாங்க!”
இதோ, ஒரு அமெரிக்க ஓட்டல் பணியாளரின் (Front Desk Agent) அனுபவம் – நம்ம ஊரில் நடந்தா எப்படி இருக்கும், அப்படின்னு சுவாரஸ்யமா பார்ப்போம்!
வணக்கம் நண்பர்களே!
இந்த வாரம் உங்களுக்காக ஒரு “ஹோட்டல் முன்பலகை” (Front Desk) ஊழியர் சந்தித்த, நம்ம ஊர் பேராசிரியர் ஸ்டைலில் ‘நமக்குத்தான் எல்லாமே பொறுப்பு’னு நினைக்க வைக்கும் ஒரு சம்பவத்தை பகிர வந்திருக்கேன். இது படிச்சதும், உங்கள் வீட்டிலோ, அலுவலகத்திலோ நடந்த ‘ஜாலி’ வாடிக்கையாளர் அனுபவங்க நினைவுக்கு வரலாம்!
உதவி செய்யும் ஒருத்தருக்கு, ஒரு வேலை முடிக்கவே முடியாமல், “ஏன், உனக்குத்தான் ஒண்ணும் தெரியல!”னு விமர்சனம் வாங்கின அனுபவம் எல்லாருக்கும் இருக்கும். அதே மாதிரி தான் இந்த கதையும். சும்மா சொன்னா, ‘தேரி பாயா, புள்ளிகள் வரல, எனக்குத்தான் குறைச்சல்!’ன்னு கதையை ஆரம்பிச்சிருக்காங்க.
ஒரு ஹோட்டல் முன்பலகையில் வேலை செய்யும் போது, அங்கு நடக்கும் காமெடி, காதல், ரகசியம், திடீர் திருப்பங்கள்—இதெல்லாம் நம்ம கற்றுக்கொள்ளும் பாடசாலை மாதிரி தான். எல்லாரும் நினைச்சுக்கற மாதிரி ஹோட்டல் வேலை சுமார்னு இல்ல; அங்க நடக்குற சீன்ஸ் பாத்தா, சினிமாக்கூட கைக்குடுக்கும்! இந்தக் கதையும் அப்படித்தான்—ஒரு சின்ன சம்பவம், ஆனா அதில் மறைந்திருக்கும் பெரிய ரகசியம்.
அது என்னனா, என் ஹோட்டல் முன்பலகை ஜோதிட வாழ்க்கையில் ஆரம்பக் காலம். அந்த நாள் வாழ்க்கை முழுக்க நினைவில் இருக்கும். விசேஷமான ஜோடி—ஒரு நாள் மட்டும் ரூம் புக்கிங். அந்த ஜோடி நன்றாகவே பேசினாங்க, ஆனா ஒரே அளவுக்கு பதட்டமும். நம்ம ஊரில் சொல்வாங்க, "சமையல் அறை வாசல் மூடி சாம்பார் கையில் விழுந்து போச்சு"ன்னு, அதே மாதிரி, இவர்களது நடத்தை பல கேள்விகளைக் கிளப்பினது.
நமஸ்காரம் நண்பர்களே!
இன்று உங்களுடன் பகிர போவது, அலுவலகத்தில் பலருக்கு நடந்திருக்கக்கூடிய, ஆனால் சும்மா நினைத்தால் சிரிக்க வைத்துவிடும் ஒரு சம்பவம். தொழில்நுட்பத்துறையில் வேலை பார்த்து, ஐ.டி. (IT) துறையுடன் மோதிக்கொண்ட அனுபவம் – இது சினிமா காமெடி காட்சிக்கே சற்று குறையுமா என்ன!
நண்பர்களே! பள்ளி காலம் நினைவுக்கு வந்தால், சிரிப்போடு சில துக்கமும் கூட சேர்ந்து வரும். அந்த காலத்தில் நடந்த ஒரு சிறிய பழிவாங்கும் சம்பவத்தை நம்ம ஊர் சுவையில் சொல்கிறேன். “பழிவாங்கும் பொறி சுட்டாலும், மனசு சுடாது!” என்பார்கள். அந்த மாதிரி தான் இது.
ஒரு நாள் சாமான்யமான ஓர் பள்ளி மாணவன், ஒரு புது ஆசிரியை, லேசான தவறு, அநியாயமான குற்றச்சாட்டு – இதையெல்லாம் சேர்த்து வச்சு ஒரு சின்ன பழிவாங்கும் சம்பவம். வாங்க வாசிக்கலாம்!
“மணமகன் அழுததும், மனைவி காரில் பதுங்கியதும்” – ஹோட்டல் வேலைக்காரர்களுக்குள் பேசப்படும் சில சம்பவங்கள் நம்ம ஊரு சினிமாவுக்கு சற்றும் குறையாது! இன்று உங்களுக்காக, ரெடிடில் (Reddit) பதிவான இரண்டு அற்புதமான திருமண மோசடி கதைகளை நம்ம தமிழில் சுவையாகப் பகிர்கிறேன். இதைப் படிச்சு முடிச்சோம்னா, "சொல்லப்போனால், நம்ம ஊரு சீரியல் கதையா இருக்கே!"னு தான் நினைப்பீங்க.
"சார், இந்த ரூம்தான் கடைசிலேயே இருக்குமா? நாங்க பெரிய வாடிக்கையாளர்கள்தானே!"
"அந்த பக்கத்தில் கார் நிறுத்த இடம் இல்லை. நீங்கள்தான் பார்த்துக்கணும்!"
"இந்த கம்பளி கலர் எனக்கு பிடிக்கல... இது என்ன நியாயம்?"
இது எல்லாம் நம்ம ஊர் திருமண ஹால்களில் மட்டும் நடக்கும்னு நினைச்சீங்களா? இல்லை அண்ணா! உலகம் முழுக்க ஹோட்டல் ரிசப்ஷனில் வேலை பார்க்கிறவர்களுக்கு இது ஓரு தினசரி சோப்பான கதையே!
“என்னங்க, ஒரு பிஸ்கட் பாக்கெட் வாங்கினாலுமா ரசீது தரணுமா?”
அப்படி ஒரு காலம் வந்துடுச்சு! நம்ம அலுவலகம் தான், ஊழியர்களுக்காக எப்போதும் நல்லதை நினைக்குமே… ஆனா சில சமயம், அந்த நலன் கொஞ்சம் கூடுதலாகவே போயிடுது!
நம்மில் பல பேருக்கும் தெரியும், வேலைக்காக வெளியூர் பயணம், அதோடு வர்ற செலவுகள் – உணவுக்காசு, போக்குவரத்து, சின்னச் சின்னக் கட்டணங்கள். பழைய காலத்திலே, ஒரே ஒரு பொதுவான தொகை கொடுத்து, “இதோ உங்க பர்டீயம், எவ்வளவு சாப்பிட்டீங்க, எங்கு போனீங்கனு யோசிக்க தேவையில்லை”ன்னு சொல்லி, நிம்மதியாக அனுப்புவாங்க. ரசீது, விவரம் எல்லாம் வேண்டாம், 'அப்பாடி'ன்னு கழிச்சுடுவோம்.