இந்த உயிரான 3D கார்டூன் படம், ஒரு இலாக்கிய குடியிருப்பின் முன்னணி கவுன்சில் காட்சியின் மையத்தைப் பதிவு செய்கிறது, பணியாளர்கள் மற்றும் இடைக்கால மேலாளரின் இடையே உள்ள உறவுகளைப் பிரதிபலிக்கிறது. இப்படியான மேலாண்மையின் கீழ் வேலை செய்வதற்கான சவால்கள் மற்றும் உண்மைகளை நமது புதிய வலைப்பதிவில் அறியவும்!
நண்பர்களே!
நாம் எல்லாருமே ஒரு வேலைக்குப் போனாலும், அங்கே "ஊழியர்" மாதிரி நடித்து, "மேலாளர்" ஆனதும் வண்ணம்காட்டும் நபர்களை கண்டிருக்கிறோம் அல்லவா? அந்த மாதிரி ஒரு கதையை நான் உங்களுக்காக கொண்டுவந்திருக்கேன். பசங்க, இது வெறும் கற்பனை இல்லை – வெளிநாட்டில் நடந்த உண்மை சம்பவம். ஆனா, நம்ம ஊரு அலுவலகங்களிலும் அப்படியே நடக்கிறதை நினைச்சா சிரிப்பு வருது!
அந்த கதையை படிச்சதும், நம் ஊரு "சிட்டி சிட்டி மாஸ்" மேலாளர்கள், ஊழியர்களுக்குப் பக்கத்தில் பக்கத்தில் விளையாடும் பாவங்களை நினைச்சு சிரிப்போடு கோபமும் வந்துச்சு. நேராக கதைக்குள் போயிரலாம் வாங்க!
ஒழுங்கற்ற அலுவலகத்தின் குழப்பத்தில் விற்பனை இயக்குநர் மிதக்கும் புகைப்படமுறை படம், தொடர்பு மறுப்புக்குச் செல்லும் போது ஏற்படும் நெஞ்சைச்சுத்தியையும் சவால்களையும் பிடிக்கிறது. இந்த படம் விற்பனை மேலாண்மையில் செயல்திறனான தலைமைத்துவத்தின் முக்கியத்துவத்தை உணர்த்தும் கதை ஒன்றிற்கு மேடைவிடுகிறது.
நம்ம ஊர்ல சின்ன function-க்கு கூட முன்னமே வேலை திட்டமிடாதா, அப்புறம் அதே வேலையை இருபது பேரு ஓடி ஓடி பண்ணவேண்டி வரும். அதே மாதிரி, ஹோட்டல் வேலைகள்லயும் சில பேர் திட்டமிடாம, மற்றவங்க உயிரை பறிக்கற மாதிரி பண்றாங்க. அந்த மாதிரி ஒரு ‘சேல்ஸ் டைரக்டர்’ பத்தி தான் இந்த கதை!
நம்ம ஊர்ல ரிசெப்ஷன் டெஸ்க்கு ‘முன்பணியாளர்’ (Front Desk Agent) தான் ராஜா! யாரும் கவனிக்க மாட்டாங்க, ஏனெனில் நல்லா போய்ட்டே இருக்கும்னா யாரும் குறை சொல்ல மாட்டாங்க. ஆனா, ஒரு Sales Director-ன் புண்ணியம் விழுச்சா, அந்த GM-க்கும், ரிசெப்ஷனுக்கும்தான் தூக்கமில்லாம போயிடும்!
இந்த உயிருள்ள அனிமேஷன் காட்சியில், திருமணத்திற்கு முன்பாக முன்கூட்டியே பதிவு செய்ய ஆவலுடன் உள்ள விருந்தினியின் மன அழுத்தத்தை பிரதிபலிக்கின்றது. அவளுடைய உறுதிமொழி தெளிவாக தெரிகிறது, தனது ஹோட்டல் அறையில் அந்த விரும்பத்தக்க கூடுதல் நேரத்தைப் பெறுவதற்கான சவால்களை எதிர்கொள்வதற்கான அவரது முயற்சியில். முன்கூட்டியே பதிவு செய்ய நீங்கள் எவ்வளவு தொலைவில் செல்லப் போகிறீர்கள்?
ஒரு ஹோட்டலில் வேலை பார்த்த அனுபவம் வாழ்நாளில் மறக்கவே முடியாதது. 'விருந்தினர் தேவைகள்' என்றால் அது ஒரு பக்கத்திலிருந்து ஒரு பக்கம் சறுக்கும் ரோலர் கோஸ்டர் ரைடு மாதிரி தான்! 'முன்னோட்டம்' இல்லாமல் 'முன்வருகை' கேட்ட விருந்தினர்களை சமாளிப்பது எத்தனை சிரமம் என்று கேட்டால், நம்ம ஊர் கல்யாண வீடுகளில் 'சாப்பாடு எப்போ?' என்று கேட்கும் பெரியம்மாக்கள் கூட பக்கத்து வீடு போலிவிடுவார்கள்!
குடும்ப சிக்கல்களைப் பற்றிய ஒரு நினைவாண்மை எழுதும் உணர்ச்சி பயணத்தில் நீண்ட பக்கம் அடிக்கடி விழுங்கள். இந்த உயிர்ப்பான அனிமேஷன் படம், எழுத்தாளர் தன்னிச்சையாக சந்திக்கும் சந்தேகங்களையும், தனது கதையை பகிர விருப்பத்தையும் எடுத்துக்காட்டுகிறது. அவர்களின் அனுபவங்கள் மற்றவர்களுடன் தொடர்பு கொண்டதா? உரையாடலில் கலந்து கொள்ளுங்கள்!
வணக்கம் நண்பர்களே!
நம்ம ஊர்ல "குடும்பம்" என்றால் ரொம்ப புனிதமானது. ஆனா, அப்படி இல்லாத குடும்பங்களும் நம்முடன் தான் இருக்கின்றன. அந்த மாதிரி ஒரு ஸ்டெப் குடும்பத்துக்கு இடையில் சிக்குண்டு, தன் வாழ்க்கையை புத்தகமா எழுத ஆரம்பிச்சிருக்கிறார் ஒரு அண்ணாமலை! இதோ, அவருடைய அனுபவங்கள், நம்ம பக்கத்து வீட்டுப் பையன்/பொண்ணு போலவே இருக்குமே என்று நமக்கு தோன்றும் அளவுக்கு நம்ம மனசை கிழிக்கும் வகையில் இருக்கிறது.
இந்த படத்தில் என் மனைவியின் புத்திசாலித்தனமான கற்பனைகள் சமைக்கும் கலை மற்றும் நிதி அறிவுக்கான பசுமையை இணைக்கிறது. இந்த உணவின் பின்னணி கதை அறிய எங்கள் சமீபத்திய வலைப்பதிவில் செல்லவும்!
நாமெல்லாம் நாளுக்கு நாள் வேலைக்குச் சென்று, மேலாளர்களின் விதி, கட்டுப்பாடுகளுக்கு அடிமையாகி, மனதுக்குள் கோபப்பட்டு, வெளியே சும்மா சிரிப்போம். ஆனா, சிலர் அந்த மேலாளர்களை "அடிச்சு காட்டுறது" எப்படி என்பதைப் பார்த்தா, நமக்கும் குஷி, நமக்குள்ள ரகசிய போராளிக்கு ஒரு மரியாதை வரும்! இப்படி ஒரு சூப்பர் பழிவாங்கும் சம்பவம் தான் இந்த பதிவு.
ஒரு அரசு ஒப்பந்த நிறுவனத்துல, நம்ம கதாநாயகி, என்கிட்டு சொன்ன மாதிரி நம்ம பக்கத்து வீட்டு அக்கா மாதிரி ஒருவர், பைனான்ஸ் டிபார்ட்மெண்ட்ல வேலை பாக்குறாங்க. வேலை பெரும்பாலும் வீட்டில இருந்தே, ஆனா வாரத்தில் ஒரு இரண்டு நாள் அலுவலகம் போகணும் – அதுவும் "மண்டே, டியூஸ்டே" தான் கட்டாயம்.
இவங்க வேலை ரொம்ப பிசி. மாதம் முடிவில் முழு டீம் கூட்டி, கணக்குப் புத்தகம் முடிக்கணும். அப்போ மட்டும் இல்லாம, நாளை முழுக்க, சில சமயம் சனிக்கிழமை, ஞாயிறு கூட வேலை பாக்கணும். நம்ம ஊர்ல மாதிரி "அடங்கப்பா, ஓவர் டைம் கூட பணம் தர மாட்டாங்க"ன்னு புலம்புவோம் இல்ல? இங்க, கொஞ்சம் நல்ல வேலைக்காரி, வேலைக்கு நேரம் அதிகம் கொடுக்குறாங்க.
அவங்க ஒரு பழக்கம், அதிகாலை 7 மணிக்கு வேலை ஆரம்பிச்சு, 3 மணிக்கு முடிச்சு, டிராஃபிக் பிசியில் சிக்காமல், பாதி நேரத்தில வீடு போய்ச் சேர்றாங்க. இல்லனா, ஒரு மணி நேரம் பஸ்ஸுலயோ, கார்லயோ நிப்புட்டு, "எங்கப்பா இது வாழ்க்கை?"ன்னு வருத்தப்பட வேண்டிய நிலை.
இந்த வண்ணவியல் ஏனிமேஷன் காட்சி, அமைதியான ஸ்வீடன் குளத்தில் நாங்கள் மேற்கொள்கின்ற விசேஷமான திட்டத்தின் ஆத்மத்தை உருக்கொடுக்கிறது. மேம்பட்ட தொழில்நுட்பத்தை பயன்படுத்தி, சுற்றியுள்ள அமைதியான சூழலை அனுபவிக்க while data சேகரிக்கிறோம்.
“ஏரிக்குள் படகில் உட்கார்ந்து – டேட்டா டவுன்லோட் செய்த கதை!”
ஒரு நம்ம ஊர் கதை போல, ஆனா ஸ்வீடனில் நடந்தது. செம்ம காமெடி!
ஒரு ஊர், ஒரு பள்ளி, அதுல ஒரு டெக் காரர். நம்ம ஊருல எல்லா வேலைக்கும் ஒருத்தர் வருவாரே, “அவர்தான் தெரிந்தவன்”ன்னு – ஸ்வீடனும் அது தப்பல்ல. அந்த டெக் காரர் தான் இந்த கதையின் நாயகன்.
அந்த பள்ளியில் பல விதமான விசித்திரமான திட்டங்கள் நடக்குது. ஆனா, இதுல கொஞ்சம் “ஓரிஜினல்” ஆனது – “மீன் கண்காணிப்பு” திட்டம்! நம்ம ஊர்ல எப்போதாவது மீன்களுக்கு ஜென்மநாள் போட்டுருக்காங்கன்னு கேட்டிருக்கீங்களா? இங்க மீன்களுக்கு ஒரு “டிரான்ஸ்மிட்டர்” போட்டு, அவங்களோட பயணத்தை கண்காணிக்கறாங்க! மீன்களுக்கு சிம்கார்டு போட்ட மாதிரி.
இந்த உயிரூட்டும் 3D கார்டூன் படத்தில், திக்ரிக் ரிச்சார்ட்டு தனது காணாமல் போன வைப்பு பணம் குறித்த கேள்வியுடன் கிராப் போர்டு Inns மற்றும் ஸ்வீட்ஸில் உள்ள சந்தோஷமில்லாத விருந்தினராக உள்ளார். இந்த வாடிக்கையாளர் சேவை குழு காணாமல் போன பணத்தின் புதிர் தீர்வாகுமா?
இரவு பன்னிரெண்டரைத் தாண்டி பன்னிரண்டு மணிக்கு நாற்பத்திநான்கு நிமிடம்! எல்லாரும் தூக்கத்தில் உருண்டு கொண்டிருக்கும் நேரம். ஆனால், ஹோட்டல் முன்பணியாளர் மட்டும் தண்ணீர் போடக்கூட நேரமில்லாமல், ரசீது, வாடிக்கையாளர், தொலைபேசி எல்லாவற்றையும் சமாளிக்கிறார். அந்த நேரத்தில் ஒரு அழைப்பு வந்தது, அது தான் இந்த கதையின் தொடக்கம்!
இந்த வாழ்க்கைபோன்ற கார்டூன்-3D வரைபடத்தில், ஒரு இளைஞி பெண் தனது காதலனை பாதுகாப்பாக நிறுத்தி, தனது குடும்பத்தின் சந்தேகமூட்டும் முகங்களை எதிர்கொள்கிறாள். குடும்பத்தின் கருத்துக்கள் உறவுகளை வழிகாட்டும் சிரமங்களை பிரதிபலிக்கிறது, இது எங்கள் வலைப்பதிவில் விவாதிக்கப்பட்ட சவால்களை ஒலி செய்கிறது.
ஒரு நல்ல காதலன் என்றால், அவன் வேலை, கல்வி, குடும்பம், உடை, முடி—எல்லாமே சரியானது இருக்கணும் என்று நம்ம ஊர் பெரியவர்கள் நினைப்பது வழக்கம்தானே! பசங்க வீட்டுக்கு அழைத்து வந்தாலே, வீட்டில் அம்மா, அப்பா, பாட்டி, மாமா, மாமி எல்லாம் கூட்டாக அவரை விசாரணைக்கு உட்படுத்துவாங்க. “எந்த ஊர் பையன்? வேலை என்ன? சம்பளம் எவ்வளவு? குடும்பம் எப்படி?” என்று கேள்விக்குப் கேள்வி.
இதெல்லாம் கேட்டுவிட்டு, “நம்மக்கு சரியில்லையே!” என்று முடிவு செய்து, அந்த பையனும், அந்த பொண்ணும் இருவரும் மனசாட்சி வலியோடு பிரிந்துவிடுவார்கள். நம்ம தமிழ்ச் சினிமாவிலேயே இதுக்கு எத்தனை பாட்டும், கதையும் வந்திருக்கிறது! ஆனால், இந்தக் கதையில் ஒரு பெண்—அதுவும் அமெரிக்காவில் வாழும் தமிழச்சி போல—அவர்களுக்கும் நம்மக்கும் நல்ல பாடம் சொல்லிக்காட்டிருக்காங்க.
ஒரு திரைப்படத்தில் நடக்கும் குழப்பமான தருணத்தில், எங்கள் அலுவலகத்தின் தவறான ஹீரோ, உலோக கம்பியுடன் தனது மதிய உணவை சூடாக்குகிறார், அது ஏற்பட்ட சுட்டிகள் மற்றும் சிரிப்புகளை உருவாக்குகிறது. அவர் இதுவரை கற்றுக்கொள்வாரா?
நம்ம ஊரில் எல்லாம் அலுவலகத்தில் யாராவது குட்டி கதை சொன்னா, “அடடா, என்னன்னு பண்ணுவாங்க!”ன்னு நம்ம சிரிச்சுக்கிட்டு போயிடுவோம். ஆனா இந்த கதையோ, சிரிப்போடே சற்று பயமுமா இருக்குது! நமக்கு வீட்டிலே மின்னொளி போனாலே “பேய் வந்தாச்சா?”ன்னு பாட்டி சொல்வது போல, இன்னொரு வகை பேய் கதையா இது எனக்கு தோனிச்சு!
நேற்று என் அலுவலகத்தில் நடந்த ரொம்பவே வித்தியாசமான சம்பவம் தான் இதில் கதாபாத்திரம். நம்ம அலுவலக நண்பர் ஒருவர், பெயரை சொல்லலேன்னா நம்ம ஊர் பாட்டுக்காரர் போல ‘கேவின்’ன்னு ஏன் சொல்லக்கூடாது? இவர் நல்ல நல்லவங்கதான், ஆனா ஓர் அளவுக்கு பதட்டமான பாவம்!
இந்த புகைப்படத்தில், நமது குழுவின் அற்புத சேவையை வழங்குவதில் எங்கள் கடின உழைப்பை பிரதிபலிக்கும் வகையில் சிக்கன் டென்டர்ஸை வழங்க தயாராக உள்ள நண்பனான டெலி ஊழியர் உள்ளார்.
நம்ம ஊர்லே கடைகளுக்கு போனாலே, “சாமி, கொஞ்சம் கூடுதலா போடுங்க!"ன்னு கேட்டோம் என்றால், கடை சாமியாரும், "இது போதும் அம்மா, எல்லாருக்கும் சமமா போடணும்"ன்னு சொல்லுவார். ஆனா, அங்க வெளிநாட்டு டெலி கடையில நடந்த ஒரு சின்ன சம்பவம் நம்ம ஊரு வாசிகள் படிக்க சிரிப்பும் சிந்தனையும் தரும்.
ஒரு டெலி கடையில் வேலை செய்வது எவ்வளவு சிரமம் தெரியுமா? யாருக்காவது எடை குறைவா போனால், "ஏன் இது தான் கிலோ விலையா?"ன்னு கேட்கும். அதிகமா போனால், “குடும்பத்துல எல்லாரும் மரியாதையா சாப்பிடணும்"ன்னு நினைக்கும் நல்ல மனசு. இந்த கதையில், ஒரு பெண் வாங்கிய சோடா கப்பை வைத்து நடந்தது தான் – அப்படியே நம்ம பஜாரு கதை மாதிரி!
