நம்ம ஊர்க்காரர்கள் எல்லாரும் "பழிவாங்கும்" விஷயத்திலே சாம்ராஜ்யம் கட்டி இருக்காங்க. "கொடுத்த கடனை வாங்கினால்தான் நிம்மதி"ன்னு பெரியவர்கள் சொல்வாங்க. ஆனா இப்ப நம்ம இந்தியா மட்டும் இல்ல, அங்கே வெளிநாட்டில்கூட மோசடிகள் (scammers) நம்மை வாட்டுகிறாங்க. குறிப்பாக, அந்த Medicare scam calls – என்ன ஒரு விட்டுக்கொடுக்காத தைரியம்! நாளுக்கு 6 அல்லது 7 தடவை வரும்னா, நம்ம ஊரு ரோபோகுள்ளயும் இவ்வளவு பிஸியா இருக்காது!
நம்ம ஊரில் ‘சொன்னா செய்யணும், செய்ய்ரவங்க சொன்ன மாதிரி செஞ்சா தான் சங்கதி நம்ம செய்யும்’ன்னு ஒரு பழமொழி இருக்கு. ஆனா சில மேலாளர்கள், "இப்போவே வரும்னு சொல்றேன், ரொம்ப சீக்கிரம்..."ன்னு மாத்திரம் சொல்லி, ஊழியர்களை காத்திக்க வைக்கிறாங்க. அப்படி ஒரு சம்பவம் தான் இந்தக் கதை – கனடாவில் நடந்தாலும், நம்ம அலுவலக கலாச்சாரத்தோட நிறைய ஒற்றுமை இருக்கு!
“உங்களுடைய அலுவலகத்தில் இனிமேல் போதைப் பொருட்கள் முற்றிலும் தடை!”
இதைத்தான் நம்ம ஊரிலே கேட்டா, “சரி, சரி… யாராவது பானம் குடிக்க வந்துட்டாங்கனா பார்த்துக்கலாமா!” என்று தோன்றும். ஆனா, இந்தக் கதையோ, சும்மா நம்மை சிரிக்க வைக்கும்னு சொல்ல வேண்டியதுதான்!
போதுமா, பழைய தினமும் போல வேலைக்கு போன என் மனைவி, முகத்தில் ஒரு சந்தேகத்துடன் வீட்டுக்குள் வந்தாங்க. “பாப்பா, இதைப் பார்த்துடு!”ன்னு ஒரு அலுவலகக் கொள்கை காகிதம் காட்டுறாங்க.
“பணியிடத்தில் போதைப்பொருள், மதுபானம் கொண்டுவரவும், பயன்படுத்தவும் கூடாது!”
“இதுல ‘போதைப் பொருள்’னு சொல்லிருக்கு. ஆனா, அது என்னன்னு விளக்கமா?”
எனக்கு உடனே சந்தேகம். “போதைப்பொருள்’ன்னு சொல்லும்போது செருமா மருந்து, காபி, பானம் எல்லாம் சேருமா? இல்லையா? அல்லது சட்டத்திற்குப் புறம்பானவையா மட்டும்?”
ஒரு கணினி அலுவலகத்தில் வேலை பார்த்து இருப்பவர்களுக்கு, "என்னா சொல்றீங்க, இதுல எதுவுமே வேலை செய்யல" என்று கையோடு தொலைபேசியில் அழைக்கும் வாடிக்கையாளர்கள் புதுசு கிடையாது. ஆனா, அந்த வகையில் நேர்ந்த இந்த சம்பவம் நம்ம ஊரு சாமானிய IT வேலைக்காரர்கள் கூட வார்த்தையிலேயே சிரிப்பாங்க!
ஒரு நாள், ஒரு பெண் அழைத்து, "என் கம்ப்யூட்டர் வேலை செய்யலை" என்று எளிமையாக சொல்ல ஆரம்பிக்கிறாங்க. நம்ம தொழில்நுட்ப உதவியாளர் (tech support) அவர்களை அன்புடன் வரவேற்று, "என்ன பிரச்சனை அம்மா?" என்று கேட்டாராம். அவரும் மிகவும் அமைதியாக இருந்தாலும், "மையன் கம்ப்யூட்டர் போயிடுச்சு" என, தெளிவாக ஒரு விபரமும் சொல்லாதீங்க, ஹேமா மலினி மாதிரி சும்மா தலையாடிக்கிட்டு இருந்துட்டாங்க.
நம்ம ஊர்ல தங்குமிடம், அதாவது லாட்ஜ், ஹோட்டல், விடுதி என எதுவாக இருந்தாலும், அங்க பணியாளர்கள் சந்திக்கும் 'ஆபத்து' என்றால் அதுதான் – வாடிக்கையாளர்களின் கோபம்! ஆனா, அமெரிக்காவில் நடந்த இந்த சம்பவம் கேட்டா, நமக்கு அப்படியே அந்த ரயில்வே ஸ்டேஷன்ல டீ கடைக்காரரிடம் வாடிக்கையாளர் பண்ணும் "டீயில் பால் குறைச்சீங்க, தண்ணி அதிகமா இருக்கு" எனும் சண்டை நினைவுக்கு வந்துடும்.
இந்த சம்பவம் ஒரு ஹோட்டல் முன்பணியாளர் (Front Desk Staff) நேரில் பார்த்த அனுபவம். ஒரு நால்பதுக்கு மேற்பட்ட 'பெரியவர்' வந்து, "எஸ்பிஎன் (ESPN) காண முடியல, ஏன் ஹோட்டல்ல அந்த சேனல் இல்ல?"ன்னு கேட்டாராம். வாடிக்கையாளர் கேட்பது சாதாரண விஷயம் தான், ஆனா அவரோ அவர் எதிர்பார்த்த பதில் கிடைக்காததால், அப்படியே புழக்கிப் போய் விட, அதுதான் காமெடி!
பள்ளிக்கூட கால கட்டத்தில் யாருக்கும் மறக்க முடியாத அனுபவங்கள் நிறைய இருக்கும். அதிலும், குழு வேலை என்றாலே நமக்குள் சிலர், “சே, எல்லாம் நாம்தான் செய்யணும்!” என்று புலம்பும் நிலை. ஒருவேளை நீங்களும் அப்படிப் பட்டவர்கள்தான் என்றால், இந்த கதை உங்களுக்காகத்தான்!
முந்தைய வாரம் ஒரு நண்பர் வீட்டில், "நம்ம ஊர்லயும் இந்த மாதிரி கதை நம்மளுக்கு நடக்குமோ?"னு கேட்டார். அப்பவே கதை சொல்ல தொடங்கிட்டேன். ஆனா, இந்த ஹோட்டல் ரிசப்ஷன் கதையை படிச்சவுடனே, "அடப்பாவி! இது நம்ம ஊரு ஆளு இருந்தாலும் இப்படித்தானே செய்வார்!"னு சிரிச்சேன். வாடிக்கையாளர்களும், விதிகளும், வாகனப்பார்க் பண்ணும் சண்டையும் உலகமெல்லாம் ஒரே மாதிரி தான் போல.
"நல்ல வேலை கிடைச்சா போதும்!" அப்படின்னு நம்ம வீட்டில பெரியவர்கள் சொல்வதை எல்லாம் நம்பி, ஒருவேளை ஒரு ஹோட்டலில் முன்பணியாளராக வேலைக்கு சேர்ந்தா என்ன நடக்கும்? சினிமாவில போல சிரிப்பு, சந்தோஷம் மட்டும் கிடையாது; சில நேரம், தாங்க முடியாத அநியாயம் தான் காத்திருக்கும்.
இது கதைல்ல, உண்மை சம்பவம்! அமெரிக்காவில் ஒரு ஹோட்டலில் வேலை பார்த்த ஒரு நண்பர் (u/HotAir2292) Reddit-ல் பகிர்ந்த அனுபவம் இதுதான். நம்ம ஊரு ஹோட்டல்களில நடக்குறதை விட, அங்கயும் ஊழியர்களுக்கு நிம்மதி கிடையாது போலவே இருக்கிறது.
“எடுத்துச் சாப்பிட்றீங்கனா, எல்லாருக்கும் பகிரணும்!”
இந்த வசதியான குரல் நம் பலரது வீட்டிலும் எப்போதும் ஒலிக்கும்தான்! சிப்ஸும் பிஸ்கட்டும் வாங்கி வைக்கிறதும், அதை யாராவது திறந்தாலே, எல்லாருக்கும் ஒரு கோட்டை போட்டு வைக்கணும் என்ற அம்மாவின் கட்டுப்பாடும் நமக்கு புதிதில்ல. ஆனால், இந்த விதியை போட்ட அம்மா, அந்த விதியிலேயே கோட்டை வைத்த அந்த பையன் கதையை கேட்டீங்கனா – உங்க வீட்டு சின்ன பில்லைகளும் இதுக்கப்புறம் ரொம்ப கில்லாடி ஆகப்போறாங்க!
"டிவி எடுப்பீங்கனா, உங்க தங்கச்சியும் உட்கார்ந்து பாக்கணும்!" – இது எந்த வீட்டுலயும், குறிப்பா தமிழ் குடும்பங்கள்லே, ரொம்பவே பரிச்சயமான சட்டம். பசங்க எல்லாருக்கும் டிவி ஷோஸ் மேல ஒரு தனி ஆசை. ஆனா அங்கெங்க இருந்துச்சி, 'சின்னவங்க'னு ஒரு ஜாதி. இவர்கள் வந்து எப்பவும் தம்பி/தங்கச்சி. பெரியவங்க பாக்குற கார்ட்டூன்ஸ்-வைக் எல்லாம் தள்ளி வைச்சு, அவங்க பாட்டு பாடுற ஷோஸ், விளையாட்டு நிகழ்ச்சிகள் எதையாவது செட் பண்ணுவாங்க. அப்புறம் டிவி எங்கடா நமக்குத் தான்? என்கிட்டயும் இப்படித்தான் ஒரு கதை இருக்கு...