தமிழ்நாட்டில் சின்னதாய் ஓர் ஹோட்டல் நடத்துவது என்றால், அதுவே ஒரு சினிமா! நமக்கு தெரியும் – இப்போதும் சில பழைய லாட்ஜ்கள், “அப்பா காலத்து” மாடல் போலும் இருக்கின்றன. ஓர் அறை திறந்தால் வாசனை, கண்ணாடியில் பசுமை, கழிவறையில் நீர் தூரம், சுவற்றில் ஈரப்பதம்… இவை எல்லாம் தமிழ்நாட்டு பயணிகளுக்கு சகஜம். ஆனா, இந்த அமெரிக்க ஹோட்டல் கதையைப் படிப்பதற்கே சங்கடமா இருக்கு!
உங்க ஊர்ல ஒரு மோட்டல் இருக்குனா, அங்க வேலை செய்வது எப்படிருக்கும்? வாடிக்கையாளர்களோடு பழகணும், பசங்க பண்ணும் நாடகம் எல்லாம் பார்ப்போம். அதிலும், ஒருத்தர் வந்து, "நான் பெரிய ஆளு, என்னை ஏமாற்றிட்டீங்க!"ன்னு கூச்சல் போட ஆரம்பிச்சா, நம்ம ஊழியருக்கு எப்பவுமே சும்மா இருக்க முடியாததான்.
நம்ம ஊரு கதை இல்ல, இது வெறுமனே அமெரிக்காவில் நடந்த ஒரு உண்மை சம்பவம். ஆனா, நம்ம ஊரு மோட்டல், லாட்ஜ், அல்லது விடுதி எப்படி இருக்கும், அப்படியே இங்கயும் நடக்குது. ஒருவேளை நீங்களும் இதுபோல் சம்பவம் பார்த்திருக்கலாம்!
நண்பர்களே, நமக்கெல்லாம் தெரியும் – வெளிநாட்டுக்கு பயணம் பண்ணும் போது, ஒரு மொழிபெயர்ப்பாளர் இருந்தா மாதிரி வசதியே இல்லை! அந்த உரிமை, அந்த நிம்மதிக்கு நம்ம வீட்டு ஊரு சாமி போலவே ஒரு முக்கியத்துவம் இருக்கு. ஆனா, சில சமயம் நம்ம நண்பர்களுக்கு அது தெரியாம இருந்தா என்ன ஆகும் தெரியுமா? இதோ, ஒரு அயல்நாட்டு பயணத்தில் நடந்த, சின்ன பழிவாங்கும் கதை!
வணக்கம் நண்பர்களே! நம்ம ஊரில், “விருந்தினர் என்பது தேவன்” என்று சொல்லுவாங்க. ஆனால் சில சமயங்களில், தேவனும் சாய்த்தா போதும் போலிருக்கு! ஹோட்டல் ரிசெப்ஷனில் (Front Desk) வேலை பார்த்த அனுபவம் உள்ள யாரும், வாடிக்கையாளர்களோட வேற லெவல் காமெடியான கதைகளை சொல்லாமல் இருக்க முடியாது. ஆனா, இந்தக் கதை ஒன்னு மட்டும் உங்க வயிற்றில் சிரிப்பு வலி வர வைக்கும்.
பள்ளிக்கூடத்தில் மதிய உணவு நேரம் என்றாலே, பசிக்காக அல்ல, கலாட்டிக்காக மாணவர்கள் காத்திருப்பார்கள். நண்பர்களுடன் சிரிப்பும், சண்டையும், கைபிடிச்சு ஓடும் ஆனந்தமும். ஆனா, அந்த நேரத்தில் கண்காணிப்பாளர்கள் (Lunch Monitor) வந்துட்டா, எல்லாரும் சும்மா அமர்ந்து பசிக்கென்று சாப்பிடும் மாதிரி நடிக்கணும்! இது எல்லா பள்ளிகளிலும் நடக்கும் அடிப்படை நாடகம்.
ஆனா, சில சமயங்களில் இந்த கண்காணிப்பாளர்கள் எடுத்துக் கொள்வது ஓவர் ஆகிடும். சமீபத்தில் ஒரு வெளிநாட்டு மாணவன் Reddit-ல் எழுதிய ஒரு கதை படிச்சதும், நம்ம ஊரு பள்ளி நினைவு வந்துச்சு. அந்தப் பதிவு படிச்சா, “இப்படியும் ஒரு கண்காணிப்பாளர் இருக்கலாமா?”னு ஆச்சரியம் காட்டும் அளவுக்கு இருக்கு!
அன்புள்ள வாசகர்களே,
நம்ம ஊர்ல கண்ணா, சாப்பாடு போடற பாட்டி கூட “நீங்க எங்க இருந்தாலும், பேசறதுக்கு ஒரு இடம் தேவை”னு சொல்லுவாங்க. இந்தக் காலத்தில், வேலைப்பளுவும், கலாட்டாவும் சேர்ந்த ஒரு வேலையில கூட, எல்லோரும் தங்கள் மனசுக்குள்ளே சின்ன சின்ன சந்தேகங்களோ, கேட்டுறணும் போலிருக்கு. ரெடிட்-இல் 'TalesFromTheFrontDesk'னு ஒரு பிரபலமான கம்யூனிட்டி இருக்கு. அதுல பகிரப்படும் 'Weekly Free For All Thread' மாதிரி, நாமும் ஒரு வாரந்தோறும் கலாட்டா இடம் உருவாக்கிட்டோம்னு நினைச்சுக்கோங்க!
வணக்கம் நண்பர்களே!
நாம் குடும்பத்தில் வாழ்வதற்கும், குடும்ப உறவுகள் மனப்பான்மையை மாற்றுவதற்கும் பல விதமான அனுபவங்கள் கிடைக்கும். ஆனால், அந்த அனுபவம் நம் மூக்கை தூக்கி எறிவது போல் இருந்தால்? சரி, இந்தக் கதையில் நாயகன் – என் கணவர் – மனித காஸ் செம்பர்! இந்த பதிவை படிக்கும் போது, உங்கள் வீட்டை நினைத்து சிரிப்பீர்கள் என்று உறுதி!
நமக்கு எல்லாம் வாழ்க்கையில் கொஞ்சம் விறுவிறுப்பா, சிரிச்சுக்கிட்டு போனால்தான் ரத்தம் ஓடுது இல்லையா! ஆனா, சில சமயங்களில் சிலர் செய்யும் காரியங்கள பார்த்தா, “இதுக்கு மேல ஒரு ஜோக் வேற வேணுமா?”னு தோணுது. அதுவும் ஹோட்டல் வேலை பார்ப்பவர்களுக்கு, வாடிக்கையாளர்கள் கொடுக்கும் ‘சப்ரைஸ்’ சம்பவங்கள்... ஓஹோ, சொல்லியே ஆகாது!
இப்போ, ஒரு லண்டனில் இல்லை, நம் சென்னை, கோவை, மதுரை, எங்கயாவது இருக்கிற ஹோட்டலில் பணிபுரியும் நண்பர் ஒருவரது அனுபவம் மாதிரி ஒரு கதை. ரெடிட்-ல வந்த ஒரு கதை, ஆனா நம்ம ஊரு சுவை சேர்த்து சொல்றேன்...
“பக்கத்து வீடு பஞ்சாயத்து”ன்னு பேசுறோம், அதை விட கொஞ்சம் தூரம் போய் பாருங்க – ஹோட்டல் பக்கத்து அறை! வீட்டில தான் நாம பசங்களைத் தட்டி, ‘அடி சத்தம் போடாதீங்க, அப்புறம் அண்டை மாமா வந்துடுவாரு’ன்னு ஏதோ பயமா சொல்றோம். ஆனா, வெளிநாட்டு ஹோட்டலில கூட, இது மாதிரி ஒரு கேரக்டர் கிடைச்சா பாத்தீங்களா?
நம்மோட கதாநாயகன் – ஒரு சாதாரண குடும்ப தந்தை. குடும்பத்தோட ஓய்வு நாட்கள், ரெசார்ட் ஹோட்டலில் ரொம்ப சந்தோஷமா போகும் நினைப்போட போனது. ஆனா, அவர்களுக்கு மேல இருக்குற அறையில வந்திருந்தது – மாடு கூட்டம் போல சத்தம் போடும் ஒரு ஆறு பேர்குடும்பம்! நம்ம ஊர் சினிமால மாதிரி, “வீட்டுக்கு மேல வீட்டுக்கு கட்டினாங்க, ஆனா அதில யாரும் தூங்க விடலை”ன்னு சொல்லுற மாதிரி தான்.
அந்த இரவெல்லாம், நம்ம கதாநாயகன் பசங்களை விழுங்க சொல்லி முயற்சி பண்ணினார். ஆனா மேல இருக்குற அண்டை குடும்பம், (அவர் சொல்வதுபோல) “மாட்டுக்கூட்டம்” மாதிரி, இரவு முழுக்க சத்தம், கதவு அடிக்க, உராய்ச்சல் – ஒரு கலகலப்பான காட்சி! எல்லாரும் தூங்கிட்டாலும், அவரோட மனைவி மட்டும் சிட்டப்பிடிச்சு இருக்காங்க. அந்த “மனைவியை கோபப்படுத்தினா, வாழ்வில் அமைதி கிடையாது”ன்னு நம்ம ஊரு பழமொழி போலவே – அவர் மனசு பதறி, பழி வாங்கணும் என்கிற எண்ணத்தோட.
வணக்கம் பாசங்களே!
ஒரு நல்ல ஹோட்டலில் வேலை பார்த்து, அங்கு நடக்கும் நம் ஊர் கல்யாண வீட்டு "அதிகாரக் குழு" அட்டகாசங்களை நேரில் பார்த்த அனுபவம் உங்களோடு பகிர்ந்துகொண்டால் எப்படி இருக்கும்? நம்ம ஊரு கல்யாணம், விழாக்கள், போட்டி குழுக்கள் வந்தாலே, ஹோட்டல் முன்பணியாளர் சும்மா இருக்க முடியுமா? இந்தக் கதையை படிச்சீங்கனா, அப்படியே உங்கள் வீட்டுல நடந்த சம்பவம்தான் போல இருக்கும்!